Niestety zauważalna i mocno niepokojąca oraz przykra jest tendencja do używania przez Użytkowników portali oraz Blogerów czyiś zdjęć i grafik i umieszczania ich jako własne.

To istna PLAGA! 
Szokujące jest, że tylko Jednostki dostrzegają w tym problem, a masy Ludzi po prostu przyklaskują danym treściom, umieszczonym cytatom i skupiają się na polemice lub “lajkowaniu” tego, przy czym utrwalają bezkarność tego procederu.
Smutne i zastanawiające i w zasadzie bezczelne jest to, że często Użytkownicy którzy dopuszczają sie bez skrupułów używania nie swoich grafik – opatrują je potem swoim logiem….

Dodatkowo, często są to strony mające w treściach tematyki: “psychologia”, “terapia”, “psychoterapia”, “świadomość”, “ku wyzwoleniu” i inne takie …
Chcąc Ludziom pomagać odnajdywać kierunki – warto najpierw zacząć od Siebie.

Ludzie, którzy nie mają skrupułów, by kraść czyjeś grafiki lub używać ich jako własne i nakładać na nie logo – nie są dość wiarygodni, bo fundamentalna wrażliwość, która nie pozwalałaby czuć się komfortowo w sytuacji działania niestosownego, a która jest potrzeba też do tego, by “czuć kierunki właściwe” – zwyczajnie u Nich nie działa.

Wiadomo, że udostępnienie czegoś “od siebie” sprawia, że kolejni udostępniający będą trafiać na stronę tego Kogoś, Kto zapisał treść jako własną.
Porażające jest to, że często nawet przy tych nie-swoich grafikach nie ma żadnej myśli. Żadnej rozkminki Autora/Autorki strony.
Tylko skradziona grafika i logo własne.
Chodź ostatecznie oczywiście nie ma znaczenia, czy będzie przy nie swoim zdjęciu/grafice udostępnionej jako “własna” jakieś mocne przemyślenie, czy też nie – jednak zastanawiające, że Ludzie zupełnie albo prawie zupełnie nie zauważają tego, jak mocno są wciągnięciu w zachwycanie się ciągle tymi samymi treściami / cytatami – często bezkrytycznie i bez skłonności do polemiki czy zastanowienia….
Nie moje, to nie moje i źródło musi byc zachowane, a  wsadzanie swojego loga na nie swoje – jest po prostu fundamentalnie złe.
Poszanowanie czyjejś pracy, takt, wrażliwość i czucie – to ważne elementy osobowości Jednostek i podstawa pod przyzwoitą społeczność złożoną z takich właśnie Jednostek.

Jeśli Ktoś ma silniejsze parcie na ilość Osób przywiązanych do danej strony niż na przyzwoitość, nie jest raczej Osobą właściwą, by pomagać Innym odszukać drogę, bo pokazywanie przywłaszczania sobie nie swojego mienia jako “normy” – nie jest dobrym wzorcem.

Zapewne skutkuje powiedzonko siedzące wielu Ludziom w umysłach: “przecież inni też tak robią”.
Jednak jeśli Ktoś inny “coś robi” – oznacza to, że Ja też mam tak robić? 
– Nie.

Kręgosłup moralny, czucie i wrażliwość – to podstawa Jednostek i … przyzwoitości.
Fundament pod wszystko.

A używanie czyjegoś jako własnego bez zgody, czy kupna – to zwyczajna… kradzież.
Nazywajmy rzeczy po imieniu.

Warto zwrócić uwagę na ten trend i go zakończyć.
Poprzez zwrócenie uwagi na ten proceder i brak przyzwolenia na niego.

To co się wydaje czasem niepozorne – jest czasem na prawdę złe i szkodliwe.
Klocek do klocka i układamy budowlę na złych fundamentach.

A fundamenty to podstawa…

Patrzmy UWAŻNIE, czujmy MOCNO, słyszmy DOBRZE,  Ludzie….

Grafika/zdjęcie plus cytat to “chodliwa” metoda przyciąganie uwagi Użytkowników…
Jednak praca jest pracą, Autorzy – Autorami, a źródło – źródłem.

Artykuł Kradzież grafik i zdjęć jako norma społecznościowa? pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

O dyskryminacji ze względu na płeć – szybka rozkminka.

Na wstępie powiem, że nie jest tak, że dyskryminujący jest bardziej cwany i/lub mądrzejszy, a ten zdyskryminowany mniej.
Tej zależności na pewno nie ma globalnie….
W obrębie porównywanych Jednostek – będzie różnie.

Artykuł O dyskryminacji kobiet ze względu na płeć pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

WSTĘP

Szczepionki nie są samym złem, ani samym dobrem!
Zrobiły dużo dobrego i pierwotnie były opracowywane za potrzebą zatrzymania masowych śmierci.
I nadal ten cel nieraz przyświeca.

Szczepionki były odpowiedzią na potrzebę.
Bez fałszywych alarmów – takie były realia.
Nie mamy wielu chorób, bo nie dały rady się przenosić. To fakt.
Nie jest prawdą, że wyniosły się same i szczepionki nie mają w tym żadnego udziału….

Na wyniki wielu badań też warto patrzeć z przymrużeniem oka, bo nieraz nie są one wolne od manipulacji – co znacząco utrudnia rozeznanie.

Nie, Ludzie. To nie tak….
Skrajności są często złe i na prawdę to nie jest zero-jedynkowe i banalne w rozwiązaniu.

NIE KAŻDY i NIE ZAWSZE liczy TYLKO hajs.

I nie jest tak że medycyna alopatyczna (konwencjonalna) jest “BE”.
Nie jest.
Nieraz korzystam. Cenię.
Nie jest też w opozycji do medycyny naturalnej.
To całość….

Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach STOP NOP pisze:
“Więc KAŻDE zaburzenie stanu zdrowia, do którego doszło do 4 tygodni od szczepienia, to NOP. Po prostu.
Więc KAŻDY zgon (za wyjątkiem zgonów w wyniku nieszczęśliwego wypadku), do którego doszło do 4 tygodni od szczepienia, to ciężki NOP. Po prostu.
Więc KAŻDA „śmierć łóżeczkowa” (SIDS), do której doszło do 4 tygodni od szczepienia, to ciężki NOP. Po prostu.”

LUDZIE. To fałsz!
Słowa: “każde”, “tylko”, “zawsze”, “nigdy” są często pułapką, wyrazem nieprecyzyjnej mowy i często są bezmyślnie używane.
Nieprecyzyjna mowa to wielka bolączka ludzkości i za jej pomocą utrwala się fałszywe przekonania.
Jak tak można się wypowiadać – szczególnie dążąc do bycia “autorytetem” w danej dziedzinie?
To mega nieświadomość albo mega manipulacja.
Pisanie tego jeszcze wielka literą i na czerwono (bo tak napisano w oryginale) ?
Tak sformułowane zdania są nieprawdziwe…
Za Kogo Oni mają swoich Odbiorców lub co sami prezentują?
Wiedzę? I takie FUNDAMENTALNE błędy?
Litości…

Jakby poza tym cała Przestrzeń nie istniała innych wpływów i powiazań.

***

Ech. Skrajności.
Ech. Manipulacje.
Ech. Kasa….
Ech. Niezrozumienie….

Kto? Co? Jak? Kiedy? Po co? …

FINAŁ
W temacie szczepionek nie ma złotego środka. Ja go na razie nie widzę.
Coś jest kosztem czegoś.
Warto jednak się usłyszeć i mimo trudnej sytuacji spróbować wypracować kompromis i rozwiązania korzystne, nie zamykając się tylko w swojej bańce, w której nie ma punktów wspólnych z drugą bańką, bo prawda zbudowana jest z całości i całość obejmuje.
Warto wiedzieć, że każda “Strona” tego sporu (niczym dwa obozy Ludzi podobnie myślących): ma trochę racji i każda trochę się myli.
Myli się choćby dlatego, że nie słyszy Osób z drugiej strony i Ich racji….

Ewa Michalik-Kardaś
Zdjęcie: Piotr Kardaś

Źródło cytatu STOP NOP: http://szczepienie.info/zgony-dzieci-w-wyniku-szczepienia-a-oficjalne-statystyki-nop-w-polsce/

Artykuł Uwaga szczepienia – czyli walka skrajności pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Niezwykle istotne jest precyzyjne używanie słów.
Używanie słów nasyconych określonym znaczeniem sprawia, że to znaczenie determinuje postrzeganie aspektu, z którym dane słowo się wiąże.
Używanie słowa władza w kontekście polityki, czy też Polityków sprawia, że pozycjonujemy pewną grupę Ludzi wyżej, a inną niżej, co powoduje utrwalenie i podtrzymanie istniejącego dystansu pomiędzy Ludźmi zatrudnionymi do wykonania określonych zadań zwanych “władzą”, czy też “politykami” i resztą społeczeństwa.
To pułapka. “Magia” słowa. Błąd.
Politycy nie są “władzą”.
Są w pracy i mają określoną pracę do wykonania.
Ważną.
Zbyt ważną, by “bawić się” w zadufanie, nadęcie, poczucie wyższości, egocentryczne wizje, słabości związane z chęcią łatwego zarobienia pieniędzy lub też trzymanie “władzy dla władzy”.
Pomyłka.
To zwyczajni/zwykli Ludzie. Wybrani przez innych do określonej pracy.
Tylko i aż tyle….

Dość już nazywania “władzą” Ludzi, którzy zostają wybrani (np.: w wyborach) i/lub pełnią pewne funkcje.

To żadna “władza”. Między innymi przez nieprecyzyjny język i nazewnictwo mamy masę nieporozumień i podtrzymujemy trwające na poziomie podstawowym  niezrozumienie.
Wśród nieświadomych Istot czujących “władzę” mamy w Ludziach pełniących pewne funkcje pełno nadęcia, zaparcia, próżności, marności i słabych pobudek.

Ludzie Ci czują się właśnie Paniami/Panami “władcami”.
Pomylone nazewnictwo sprawia, że utrwalany jest niewłaściwy wzorzec myślowy i Ludzie Ci są właśnie kojarzeni z “władzą”, choć w istocie – jak chwilę pomyśleć – władzą być nie powinni.

“Władza” zawsze (z definicji, brzmienia, czucia tego słowa) jest związana ze postawieniem “władających” “wyżej”,.
Skutkiem jest tworzenie iluzorycznych ale niestety przekładających się na realny efekt w rzeczywistości podziałów społeczeństwa na grupy.
Takie pojmowanie jest związane ze zniewoleniem. Zniewoleniem Osób usytuowanych “niżej” zgodnie z brzmieniem danego pojęcia, ale także Osoby, która postrzega Siebie jako “władającego”. Taka Osoba nie jest wolna – żyje w iluzji, ze spuchniętym ego (którego istnienia  i sposobu działania zapewne niestety nie rozumie – ale to już inny i bardzo popularny problem), ma fałszywy obraz także odnośnie własnej roli i postaci – co powoduje same kłopoty.
Dodatkowo Ludzie masowo nazywający Kogoś “władzą” stają w roli “poddanych”. Chyba nie o to chodzi… ?
Na pewno.
Zaklęte koło. Nieświadomości.

Ludzie wybierani na stanowiska przez innych Ludzi to są reprezentanci/przedstawiciele tych Ludzi.
MAJĄ OBOWIĄZEK DBAĆ O DOBRO OGÓŁU i UCZCIWIE PRACOWAĆ.
Z głową i z sercem. I odpowiednią wrażliwością.
NIC WIĘCEJ!!!!

Dobrze używać PRECYZYJNEJ MOWY.
Żadna “władza”: Panie i Panowie.
To marność….
Żadni  “poddani”, Ludzie.
To pomylenie.

Używajmy precyzyjnej mowy. Nie utrwalajmy tego, co się nie sprawdza i co nie służy.

Ewa Michalik-Kardaś

Artykuł Władza i jej mylne pojmowanie pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Wiwat logika, wolność i swoboda!

Dostrzegaj! 

Artykuł SANDAŁY I SKARPETKI SĄ OK!!!!!! pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Dbaj o SIEBIE!!!!

Zdjęcia umieszczone za zgodą Ministerstwo Środowiska, organizatora kampanii “TworzyMY atmosferę”.
Więcej info: http://tworzymyatmosfere.pl./

Artykuł Samochód w korku = pudełko z toksynami pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Każda płeć jest piękna!
Każdy Człowiek. Każda Istota.
Cielesność jest zwyczajna. Każda. Każdego.
Tylko nie każdy to rozumie…
Ograniczenia, wytyczne, kodowanie sposobów myślenia i brak rozsądku są niedobre.
I podejście przedmiotowe oraz intencje robienia z kogoś towaru – wspieranie, promowanie i powielanie tego w przestrzeni publicznej jako “wzorzec”.

Płacą za to Wszyscy. Dzieci już od małego się uczą ról i potem adekwatnie do swoich przekonań się zachowują.
Jasne, że gdy wyrobi się w nich przekonanie, że np.: mężczyźni to “łowcy” i to jest ich “natura” i “wartość”, a kobiety to są “obiekty do bzykania”, po które można sobie “sięgać” i w ten sposób traktować – tak właśnie będą do tego podchodzić. I często podchodzą.
Proste jak konstrukcja cepa.
Pewna Pani napisała ostatnio, że tylko jedna płeć jest piękna i dlatego właśnie to ona wszędzie jest pokazywana jako coś “estetycznego”.
Ojjjj. Ludziom nawet sposób myślenia można narzucić tak mocno, że zaczynają zgodnie z nim czuć.
Stąd m.in. bierze się masowa fiksacja na żeńskim ciele.
Popularny objaw i skutek zaprogramowania wypromowanym schematem i jedynymi – słusznymi “ideami”.
To = ładne, tamto = brzydkie. Koduj, zapamiętaj, tak myśl i działaj.
I masa ofiar pompowanego frazesu, że “kobieta to płeć piękna, seksowna i w ogóle och, ach, przypudruj nosek”. Kobiety, Mężczyźni, Ludzie. Młodsi, starsi.
I masy ofiar innych wypromowanych schematów myślowych dotyczących Każdego….
Z zaprogramowanym wzorcem w czym “mają widzieć piękno” i jak mają patrzeć na pewne sprawy – nawet jakby graniczyło to z absurdem i było szkodliwe w skutkach.
Jeśli widzimy piękno jako znak równości z konkretnym obrazem – nie widzimy piękna. Widzimy wprogramowaną zależność. A piękno wiąże się z czuciem.  Z chwilą. Z doznaniem zachwytu. Jest poza stałymi zależnościami. Poza “wytycznymi” i “nakazami”.
Piękno to czucie. Czucie doznającego piękna.
Porażające jest to, że masa Ludzi nawet nie zastanawia się, że tego piękna nie ma się w sobie, nie rozumieją, że piękno wynika ze sposobu patrzenia Odbiorcy (!). Ci Ludzie nie zauważają paradoksu, że wypromowano sytuację, w której trzeba spełniać pewne chore kryteria, by się tym pięknem “stać” (przebrać się w schemat) i nie dostrzegają, jaka to jest pułapka i jakie ma skutki.
W oczach otwartego, ciekawego, pełnego ciepła, zrozumienia, miłości Odbiorcy można się przeglądać bez obaw, że nie dostrzeże piękna. I nie trzeba udawać…
Druga strona medalu jest taka, że piękno ma się w Sobie (!) – niezależnie od tego na jakiego Odbiorcę się trafi, choć życzę Światu jak najwięcej takich, o których napisałam chwilę wcześniej.
Skutki: patrzenie na Ludzi przez pryzmat nabytych o nich przekonań, powielanie szkodliwych wzorców myślowych, bezmyślność, brak równowagi, kompleksy, budowanie poczucia wartości na słabych fundamentach, odrzucenie Osób niepasujących do wypromowanego wzorca, niezrozumienie m.in. tego, że cielesność jest zwyczajna i w każdym można widzieć piękno, jak tylko zdejmie się klapki z oczu i zacznie dostrzegać..
Szczęśliwie, miałam szansę w życiu poznać siłę samodzielnego myślenia i oddzielać ziarno od plew. Kierowałam się własnym czuciem.
Dobrze jest myśleć trochę krytycznie, słuchać wnętrza i zadawać pytania.
Nigdy nie czułam “piękna” patrząc na to, co jest promowane jako “piękno” w sferze nagonki na Ludzi. Widziałam w tym dużo krzywdy i zła.
Zła jest intencja robienia z Człowieka przedmiotu i wartościowania Ludzi po tym, czy pasują do wypromowanego (często absurdalnego) wzorca, czy nie.
Przebieranki, fetysze, mody, granie roli, promowanie jednego wzorca “piękna”, brak zróżnicowania, brnięcie w absurd (jak promowanie niezdrowego jako “piękno”, czy “seksowność” – np. olaboga! – szpilki).
Nieraz wulgarność, często natrętność, zwykle szkodliwość pod płaszczykiem nazwanym: “piękno”.
Każdy może widzieć w tym samym coś – czym jest to dla niego, ale większość widzi to samo, bo tak wypromowano i to zastali i zatracona została przy tym umiejętność widzenia rzeczy takimi jakie są w istocie.
Bez iluzji, masek, nadanych znaczeń.
Gustuję w Mężczyznach z racji mojej seksualności i dawno temu wiedziałam, że dla mnie mężczyzna jest tą przysłowiową “płcią piękną” w kontekście zachwytu, fascynacji, estetyki, seksualności (i tego co jest poza słowami, bo jest czuciem), ale pomimo tego, że to powinno być “zwyczajne” – poprzez wypromowaną wszędzie nagonkę i bezmyślne powielanie przez masy wzorca “płeć piękna = kobieta” – potrzebowałam czasu, żeby zrozumieć, że to nie ze mną jest coś nie tak, że “śmiem myśleć i czuć inaczej”, tylko to całe masy Ludzi są zaślepione i zahipnotyzowane! :O
Smutna wizja, choć czuję się farciarą w związku z tym, że miewam zdolność samodzielnego patrzenia na Świat, własną estetykę, własne czucie i umiejętność odróżniania własnego czucia i myśli od przytłaczających schematów i nie przyswajam czegoś jako “moje” tylko dlatego, że tak powiedziano lub to zastałam lub – bo “tak jest od dawna”…..
Ładny, nieładny. Ładniejszy, najładniejszy.
Seksowny, nieseksowny.
Brzydki, brzydszy, ohydny.
I “dupy”, “laski”, “towary”.
I pełna płycizny, prymitywizmu i pomylenia oraz szkodlwiych skutków fiksacja na sferze seksualno – cielesnej podanej jako towar, obdzierająca piękno ciała i piękno Istot z godności i granicząca z masową prostytucją obu płci (i poza płciami).
Spoko.
Ech….

Artykuł Mężczyzna to płeć piękna – czyli czuję po swojemu pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Wychowano Nas w szkodliwym przekonaniu, że “należy się poświęcać”.
Jednak nigdy nie kosztem siebie! Jak tracimy Siebie – tracimy WSZYSTKO. 

 I uczyć!

Czemu dla Mężczyzn?  Ach, … bo Kobiety miały się Im “oddawać”, żyć we  wstydzie i niekoniecznie czuć przyjemność z seksu?

Artykuł Chęć na seks vs. poświęcenie pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Kultura rywalizacji.
Od lat uczymy się rywalizować. Wielka część Świata Ludzi zbudowana została na fundamentach, w ramach których wartość jednego Człowieka jest budowana na porównaniach Go z innym Człowiekiem. Ludzie rywalizują ze sobą majątkami, wyglądem, umiejętnościami. Nie uczymy się koncentrowania na Sobie i rozwoju własnym, który byłby skupiony na radości, chęci rozwoju, niezależności od innych Osób i życzliwego do nich podejścia, a na ciągłym ocenianiu siebie i innych oraz porównywaniu siebie i innych ze sobą.  Uczymy się, że sukces innych to nasza porażka i idzie za tym masa odczuć, uczuć, stanów w jakich bywamy, a wszystkie one są niestety destruktywne w skutkach i zniewalające nas samych.

Dobry, lepszy, najlepszy…
Uwikłani w kulturę bazującą na rywalizacji, w ramach której od urodzenia wystawiani jesteśmy na oceny, na porównania, na konkurowanie ze sobą zatracamy coś bardzo ważnego – własny spokój i miłość do drugiego człowieka. Bazując na systemie rywalizacji, w ramach którego inni są traktowani jako konkurenci, albo Osoby, które należy w ramach rywalizacji “pokonać” – nie zaznajemy spokoju. Dodatkowo często czujemy niechęć, zazdrość, zawiść w stosunku do  Osób odnoszących sukces lub będących w sytuacjach, którą według naszych ocen odbieramy jako “lepszą od naszej”.
Nasza ocena nas samych ciągle koncentruje się na “my w porównaniu z… ” “wygrany”, “przegrany”, “lepszy”, “gorszy”, “mądrzejszy”, “głupszy”, “ładniejszy”, “brzydszy” podczas gdy poczucie wartości dobrze ustawiać na stabilnym fundamencie umieszczonym wewnątrz nas i niezależnym od czynników zewnętrznych.  Odnajdywanie swojego poczucia wartości w relacji “Ja w porównaniu z Kimś” zawsze będzie powodowało dyskomfort, niepokój w  umyśle, w brzuchu, w sercu, w gardle, bo sprawia, że jestem zmuszona ciągle konkurować, ciągle się starać, porównywać, spinać i co równie niedobre w skutkach – nie robię czegoś dla siebie, dla radości, dla pasji, tylko z presji i musu, by uzyskać chwilowy spokój, jaki daje poczucie, że jest się w czymś “lepszym”, albo “dość dobrym by być zauważonym”. Uczymy się poprzez to zawiści, zazdrości, nadęcia i ciągłego trwania w strachu związanego z tym jak wypadamy na tle innych. To wielkie zniewolenie. 
Porównania jakich stosujemy bazują często na przyjętych społecznie schematach, w  ramach których również często masowe promowanie czegoś jako wartościowego wchodzi  w nawyk społecznego postrzegania tego właśnie takim, nawet pomimo tego, że często jest to zupełnie absurdalne.
Przykłady:
“Markowe znaczy lepsze” – nie zawsze to co opatrzone konkretną metką jest dobrej jakości, trwałe, warte swojej ceny i mądrze wyprodukowane.
“Ładny jest ten kto pasuje do wypromowanego schematu/kanonu urody” – promowanie wizerunku, który jest niezdrowy i standaryzuje Ludzi w kierunku bycia zbieżnymi do wypromowanego wzorca bez dostrzegania panujących w tym ograniczających, niezdrowych, szkodliwych i krzywdzących nawyków.

Odczucia wynikające ze schematu rywalizacji
Mnóstwo Osób ma problem z nabytym schematem bazującym na rywalizacji.
Wpompowano w nas strach przed tym i zależność od tego, jak jesteśmy odbierani i poczucie, że sukces innych to nasza porażka.
Często gdy Ktoś wykona dobrą pracę  w wielu Ludziach pojawia się myśl “ja bym to zrobił/a…”
Zaraz za myślą idą różne odczucia. Niechęć, frustracja, niepokój, złość, zawiść, zazdrość.
Pojawia się: “mogę lepiej”, albo chociaż “też tak potrafię”, co ma przynieść chwilową ulgę i dowartościować siebie we własnych oczach. Taka potrzeba “pocieszenia siebie” wynika z promowanej dookoła szeroko presji i sposobu funkcjonowania w ramach którego wartość ma się wtedy, gdy uzyskuje się poklask społeczny.
Jest to głęboko związane z lękami i z niezaspokojonymi potrzebami, które warto rozpoznać i z nimi pracować.
Szczęśliwie, można podjąć wysiłek i takie reakcje w sobie dostrzec, zdać sobie sprawę, że to nie jest moje (a nabyte) i wybrać pracę nad zrezygnowaniem z tego – jeśli się tej części w sobie pielęgnować nie chce.
To słabe, że nieraz nie umiemy  docenić czegoś innego tylko dlatego, że nie my jesteśmy twórcami i że dominuje w nas poczucie “moje powinno być na wierzchu” albo absurdalny strach, że “czyjś sukces jest moją porażką”.
Warto z tym pracować i pielęgnować te wartości, w których nie ma miejsca na słabe pobudki, ograniczenia i blokady.
Wiem, że mnóstwo Osób ma z tym kłopot i czuje potrzebę bycia chwalonymi, podczas gdy uzależnianie własnego samopoczucia od tego co mówią o nas inni jest pułapką, w której w zależności od energii jaką komunikat ze sobą niesie (pozytywny, negatywny)czujemy się lepiej lub gorzej. Warto to zauważyć i zrozumieć i ograniczyć znacząco sferę, w której dajemy innym Ludziom moc wpływania na nasze samopoczucie i nasze poczucie wartości.

Prześcignij Siebie, a nie Kogoś
Jeśli Dziecku  nie pójdzie w jakimś konkursie, a dobrze pójdzie Koleżance, rzadko kiedy umie być zadowolone i podejść do tego z odpowiednim dystansem. A wystarczy uczyć Dzieci traktować własne potknięcia jako doświadczenia na których możemy się uczyć, lepiej siebie poznać. Gdyby nie potknięcia nie mielibyśmy szansy dostrzec tego co nam przeszkadza i z czym możemy jeszcze popracować.
Rzadko uczymy Dzieci też kibicowania innym. Ok, mi nie poszło, ale Tobie poszło świetnie i trzymam za Ciebie kciuki, wspieram.
Umiejętność wspierania innych, to życzliwość i dobro idące w kierunku innej Osoby i piękne uwolnienie Siebie.
Warto umieć się cieszyć z czyjegoś szczęścia, czyjejś pracy i sukcesów i doceniać je i tę Osobę.
Zamiast podejścia, w którym uczymy się cieszyć z tego, że Ktoś lubi coś robić albo po prostu jest w czymś dobry uczymy się systemu porównywania stopniując przymiotniki.
Dobry, lepszy (forma wyższa), najlepszy (forma najwyższa).
Nie trzeba być “lepszym”, czy “najlepszym” w relacji z kimś. Wystarczy rozwijać umiejętności własne, jeśli się chce i lubi i starać się być lepszym wyłącznie od siebie samego (też nie obsesyjnie i z dużym zrozumieniem). To daje bezpieczną przestrzeń, w której nie czuje się zagrożenia spowodowanego wynikiem zależnym od wyników innych, a zamiast tego koncertuje się na rozwoju własnym.

Dzieci
Już od najmłodszych lat słyszymy od naszych bliskich komunikaty, które uczą nas fałszywego przekonania, ze powinniśmy być “lepsi”, “inni” dlatego, bo Ktoś inny zachowuje się w inny sposób, albo potrafi coś czego my nie potrafimy. “Tadziu tak ładnie je, a Ty nie potrafisz”, “Kasia dostała piątkę, a Ty tróję”, itd. Każdy wymyślony przykład w tym zakresie miał niestety odbicie w Rzeczywistości. W podanych przykładach są dwa problemy, które nie są dobrze znane w społeczeństwie przez co często nie są rozumiane: problem niepotrzebnego oceniania i porównywania, jednak w tym wpisie koncentruję się na porównaniach.
My jako dorośli możemy uzupełnić wiedzę i zrozumieć jakie pułapki istnieją w społeczeństwie, jednak Dzieci są zupełnie bezbronne w tej materii i “skazane” na to co dostają od najbliższego otoczenia. Zatem niezwykle istotne jest mądre wspieranie ich i dostrzeganie ich indywidualności bez odniesień na zewnątrz oraz bez parcia w stronę w kierunkach w których Dzieci niczym maszyny miałby być ukierunkowane na system “wygrany/przegrany” w zależności od innych Jednostek.
Wygranym jest ten, który jest wolny wewnętrznie. Nie czuje presji, nie czuje destruktywnych odczuć, jest bardziej wolny od zawiści, nienawiści, zazdrości  agresji. Taki Ktoś może być szczęśliwy i życzliwy w stosunku do siebie i innych Osób oraz wszelkich Istnień.
Ludzie od najmłodszych lat startują w konkursach, w ramach których walczą o to by wypaść “lepiej niż inni”.  Warto podkreślić, że w konkursach nie byłoby niczego złego, gdyby przekaz społeczny był inny, nie zafiksowany na rywalizacji i na tym by wypaść “lepiej niż inni”, a skoncentrowany na umiejętnościach własnych bez odniesień na zewnątrz, czyli robię coś “tak dobrze jak tylko potrafię”.
Pierwszy sposób myślenia koncentruje się na rywalizowaniu i porównywaniu się z innymi. W drugim – koncertujemy się na sobie, na własnych umiejętnościach i na tym, by rozwijać siebie i swoje umiejętności, przełamywać własne ograniczenia.
Niestety wyniki takich konkursów często mają wpływ na samopoczucie i budowanie poczucia wartości zarówno Osób, które konkurs “wygrały”, jak i tych, które konkurs “przegrały”.
Często te Osoby czują się “lepsze” lub “gorsze”.
Zaś system edukacji nie skupia się na tym, by uczyć Ludzi dystansu i samoświadomości i zrozumienia, że niezależnie od tego czy Ktoś inny nas wybierze, czy nie, lub czy wygramy, czy przegramy w danej rywalizacji – czujemy się dobrze,  znamy nasze poczucie wartości i nie budujemy go na tym, co myślą o Nas inne Osoby ani też sami nie wpadamy w pułapkę myślenia o sobie przez pryzmat wygranej, czy przegranej.

Gry, zabawy, konkursy
Można stanąć poza rywalizacją, gdy podchodzi się do tego co się robi z dystansem i chęcią zabawy, a nie napięciem, że za wszelką cenę trzeba wygrać. Przykładowo –  jeśli gramy w karciane makao, można skupić się głównie na tym by jak najszybciej zejść z kart, a nie głównie na tym, by wygrać. Różnica jest w doprecyzowaniu celu. Celem tej gry jest jak najszybsze zejście z kart, dopiero potem warto dołożyć element, by zrobić to szybciej niż inni (na tym polega gra). Już wśród Dzieci łatwo zaobserwować jak duży mają one kłopot w sytuacjach, gdy nie wygrywają. Element rywalizacji może się pojawiać (zagram strategicznie, by zejść z kart najszybciej/szybciej niż inni), ale źle jest jak element rywalizacji dominuje i staje się obsesyjnym celem. Takie podejście zabiera spokój, luz, radość oraz często przyjazne nastawienie w danej sytuacji.
Biorąc udział w konkursie można koncentrować się na tym by wypaść jak najlepiej ale “najlepiej jak się samemu potrafi”, a nie “najlepiej w porównaniu z …”, gdzie punkt odniesienia jest znów ustawiony poza nami.
W grach ważne jest to by po prostu dobrze się bawić i robić to co się lubi. Takie podejście jest zdrowsze, bo odcina od presji i nawet jak grając się “przegrywa” można pozostać poza zdenerwowaniem i parciem jakie wywołuje silna chęć odniesienia zwycięstwa. Rozluźniony ale skoncentrowany organizm robiący to co lubi działa zwykle lepiej niż spięty i zestresowany…

Sport – nie wpadajmy w skrajności
Sport jest taką dziedziną, która z założenia skupiona jest na rywalizacji. W sporcie zawodowym często nie ma wiele z tego, co związane jest z dbaniem o zdrowie, ale wybór tego jak Kto chce żyć zawsze jest przecież po stronie Jednostki i jeśli Ktoś chce bawić się w zawodowy sport – niech to robi.  Warto zwrócić jednak uwagę na podejście wielu Osób do kibicowania. Często jest tak, że Ci którym kibicujemy są przez nas wspierani, a inni są skazani na negatywne emocje ze strony kibicujących. Niewiele jest dyscyplin, w których kibicuje się każdej Osobie biorącej udział w danej dziedzinie.
Za przykład sportu, gdzie w zasadzie każdy jest wspierany można uznać np.:  skoki narciarskie, zaś sport w którym wyrzucane są silne emocje także zabarwione negatywną energią kierowaną w kierunku drużyn “innych niż wybrane” – jest niewątpliwie m.in. piłka nożna.
W porządku, jeśli Ludzie umawiają się, że w określonych miejscach krzyczymy, wyładowujemy się i jest to społecznie akceptowalne i nikt na tym nie ucierpi, jednak przejawianie w danych miejscach frustracji, złości, czy innych odczuć przechodzących w agresję – jest złym zjawiskiem. 

Podsumowanie.
Kultura rywalizacji jest związana z szeregiem skutków społecznych, które niedostrzegane i nierozumiane wpływają na Jednostki w sposób destruktywny.

Poczucie wartości warto budować na stabilnym fundamencie zbudowanym z wiedzy, zrozumienia i życzliwego nastawienia do siebie i innych, niezależnym od ocen innych, a punkt odniesienia zakorzenić w sobie, a nie na zewnątrz. 

Artykuł Rywalizacja pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

, lenistwo, zawziętość, …. – ale NIE JESTEŚMY tymi cechami/stanami/emocjami/uczuciami.
Nasze oceny innej Osoby są tylko naszymi ocenami, a nie tymi Osobami lub cechami jakie te Osoby definiują 1:1.
To zawsze spłaszczenie Osoby do wybranego aspektu, a każda Osoba jest przestrzenna.
Warto umieć patrzeć na Ludzi z pozycji “spoza ocen”, szczególnie tych własnych, przy czym wyrabiać tę umiejętność można łapiąc się na tym, że się oceniło (pojawiła się myśl/ ocena/ skojarzenie/ słowo) i powiedzeniu sobie: “nie chcę w ten sposób myśleć/mówić/oceniać”.
I warto trenować tę umiejętność. Nawyk oceniania zacznie słabnąć.
Etykietowanie jest krzywdzące i najczęściej nieprawdziwe w przekazie (bo upraszczające i przypisujące Osobie stałą cechę, a Ludzie są zmienni w czasie).
Jest to płaskie na pewno…
Krok po kroku do celu.

Niezwykle istotna przy tym druga strona medalu – czyli umiejętność nie budowania poczucia wartości na ocenach innych.  Dorośli jednak często tego nie umieją, nie wspominając już o Dzieciach, które dopiero się uczą i na bazie tego co słyszą o sobie budują obraz Siebie.
Jedną jest nieocenianie, a drugą nie branie do siebie ocen i nie budowanie na ich postawie obrazu siebie.
Obie warto wziąć na warsztat.

Artykuł Etykietowanie i ocenianie pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

“Wyglądać jak z polnola” – to nic nie znaczy, Kochanie.
Nie wiadomo “co poeta miał na myśli”.
Jednak przekaz społeczny bazuje na skojarzeniach, co w tym wypadku ma odzwierciedlenie w spełnianiu pewnych nieistotnych schematów, które są albo wypromowane jako “seksowne”, albo które jakkolwiek inaczej masowo kojarzą się z typem filmów o charakterze pornograficznym, a które w rzeczywistości są po prostu “jakieś” i które często są szkodliwe, a od zbieżności do których masa Osób uzależnia swoje poczucie wartości i postrzeganie siebie i innych.

Rozważania nad sytuacją przedstawioną w filmiku poniżej, gdy jedno Dziecko (Chłopak) mówi drugiemu Dziecku (Dziewczynie): “wyglądasz jak z pornola”.
Nie znamy intencji ani przekazu Chłopaka, który powiedział Dziewczynie “wyglądasz jak z polnola”. Może dla niego oznacza to na ten moment że “super”? Może gdzieś usłyszał? Może ma taki wzorzec? Różni Ludzie też różnorodnie odbierają taką “informację” kierowaną do nich. Jedni uznają to za komplement, inni nie. Na pewno nie jest to odpowiednie dla pełnego zrozumienia dla Dzieci.

Przykładowa sytuacja i propozycja reakcji od Stowarzyszenia Twoja Sprawa:

Są pytania, które zwalają z nóg! Ale nie panikuj.

Artykuł Mamo, co to znaczy wyglądać jak z pornola? pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Postanowiłam zebrać pewne myśli, które do mnie dotarły i które przekazuję dalej.
Czasem prosta i krótka treść może dać więcej niż całe wypracowanie.

Wszystkie Istoty są piękne fizycznie, tylko nie wszystkie to rozumieją.
*
Co to znaczy prawdziwy mężczyzna, prawdziwa kobieta, prawdziwy człowiek?
Wszyscy jesteśmy prawdziwi, tylko nie wszyscy to rozumieją.
*
To, że coś istniało w świecie Ludzi (nawet od dawna) i nadal istnieje nie znaczy, że jest to dobre, mądre i słuszne.
*
Wiara i niewiara to pułapki Ludzkości. Wiara nie jest wiedzą.
Zarówno wierzę, jak i nie wierzę w Rzeczywistości znaczy: nie wiem.
Jak coś “wiem”, to już nie “wierzę”.
*
W świecie Ludzi istnieje masa bezmyślnie powielanych zwrotów – pułapek. Jednym z nich jest zwrot: “historia lubi się powtarzać”.
Historia nic nie lubi – nie ma uczuć. Uczucia to cechy Istot. To Ludzie powielają ciągle te same błędy, nie dostrzegają ich i nie zmieniają siebie.
*
Odróżnianie Prawdy od iluzji to także odróżnianie “wiem” od “nie wiem”.
*
“Wierzę” i “nie wierzę” są częścią sfery “nie wiem”.
*
Ludzie często są niewolnikami własnej konsumpcyjno-porównawczo-roszczeniowej postawy.
*
Społeczeństwa Ludzkie mają zaprogramowany sposób postrzegania poprzez społeczno-kulturowo-religijno-społecznościowo-medialno-marketingowe wpływy. W skutek tego często absurd i iluzja są promowane jako coś istotnego i jako prawda. Szerzą się niezdrowe nawyki, schematyczne i stereotypowe sposoby myślenia i fałszywie postawione znaki równości.
*
Ludzie nie dzielą się na ładnych i brzydkich.
Dzielą się na rozumiejących lub nierozumiejących….
*
Jeśli nadasz “pięknu” jakiś znak równości – przestajesz je dostrzegać, a widzisz zależność jaką ustawiłaś/eś.
Piękno można zobaczyć niemal we wszystkim ale nie jest ono tym co się zobaczyło na zasadzie znaku równości.
Tak jest ze wszystkim. Gra zależności i postawionych znaków równości.
A jakbyś tak stanęła/stanął poza nimi i zobaczył/a wszystko od nowa?
Bez nadanych etykiet, gotowych wzorców “myślowych” i narzuconych sposobów postrzegania?
Jakbyś zobaczył/a rzeczy takimi jakie są w istocie?
*
Większość zła w Ludziach wynika z nieświadomości i niezrozumienia. Zło tworzą Ludzie głęboko zranieni lub nieświadomi. W Ludziach świadomych i wybierających dobro także może pojawiać się zło, ale poprzez zrozumienie, pojednanie, spokój, granice, wrażliwość, empatię umieją sobie z nim radzić.
*
To, że Ktoś coś mówi nawet z wielkim przekonaniem – nie znaczy, że jest to prawda.
*
Jak założysz garnitur nie znaczy, że awansujesz do “mądrej ligi”.
To tylko przebranie. Garnitur to garnitur. Kawałek materiału. Nic więcej.
*
Za Kobietę ani Mężczyznę nie można się przebrać.
Kobietą lub Mężczyzną się jest.
*
Nie płeć, nie kolor skóry i nie orientacja czyni nas Tym Kim Jesteśmy, a to co rozumiemy, czym się kierujemy, co czujemy, co myślimy, jak postępujemy i co wybieramy.
*
Cierpienie nie jest wartością pozytywną.
Bywa, ale traktowanie go jako cnotę i dążenie do niego nie jest zdrowe.
*
Zgodnie z definicją “życia wiecznego” – życie wieczne jest (też/już) Teraz. Wieczność trwa również teraz.
I na tym warto się skupić.
*
Rolą Człowieka (jako gatunku “mądrego”) jest przede wszystkim dobre,  mądre i świadome Życie, nie rozmnażanie.  Jeśli nie ma pierwszego – rozmnażanie traci sens.
*
Na co Ludzie liczą “dalej” jeśli nie potrafią zmieniać Siebie i Świata Teraz?
*
Czasem trzeba zejść na dno, by mieć się na czym zatrzymać, na czym nauczyć i od czego odbić.
*
Jeżeli chcesz wiedzieć czego w życiu chcesz – powinieneś także wiedzieć, czego nie chcesz.
*
Nie chodzi o to, by pewne uczucia, odczucia, emocje nie przychodziły.
Chodzi o to co robisz, jak już przyjdą…
*
Nie jest prawdą, że „w zdrowym ciele – zdrowy duch”.
Ciało nie rządzi Duchem, choć jest z nim powiązane jako narzędzie umożlwiające istnienie w tej Rzeczywistości.
Prawdą jest, że przy zadbanej, dostrojonej Duszy, harmonii pomiędzy umysłem i sercem  – jest duża szansa na zdrowe ciało.
*
Prawo Wyboru jest jednym z najcenniejszych i fundamentalnych czynników Życia.
Prawo Wyboru jest równoznaczne z Obowiązkiem Odpowiedzialności, bo każdy
Wybór to Konsekwencje tego Wyboru.
*
Nie jest prawdą, że musi istnieć równowaga pomiędzy Dobrem, z Złem.
Dobro jest samo w sobie doskonałą równowagą i dobrze dążyć do całkowitego wyeliminowania zła.
*
To co czasem wydaje się być dobre może tylko takie udawać pod płaszczykiem pozorów i tego co głęboko zakopane.
Czasem to co wydaje się być złe może tylko się złem wydawać, a gdy wejdzie się głębiej – może okazać się szansą na uwolnienie dobra.

*
Marzenia same się nie spełniają.
Marzenia się spełnia.

*
Bądź Sobą niezależnie od tego, czy wzbudza to krytykę, czy podziw.
Dla samego bycia Sobą. Dla Ciebie.

*
Ludzie są często mocno przywiązani do powierzchni, po której pływają śmieci.
Pod nią jest piękna głębia.

*
Prawda rzadko leży po środku.
Raczej leży po prostu gdzieś.

Artykuł Wyjęte z treści – myśli własne pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Niektórzy twierdzą: “że wiedzą czego chciała Natura” i wypowiadają się w jej imieniu mówiąc o rozmnażaniu jako o argumencie koronnym w tezach, jakoby relacja homoseksualna była wypaczeniem, bo nie będzie z tego Dzieci.
Osoba która twierdzi, że “wie czego chciała” Natura oczywiście nie wie o czym mówi. Nie rozumie.  Program Natury jakiemu podlegamy nie jest doskonały i nie jest bez wad. Choćby ciąża, poród, połóg to fragmenty “programu”, które są organiczne a są związane z cierpieniem i ryzykiem i nie są dobrze przemyślane przez Naturę, co wielokrotnie powtarzam do Wszechświata w ramach reklamacji. Ale nie o naszym oprogramowaniu będzie mowa, więc koncentrując się wyłącznie na seksualności w zakresie orientacji. Otóż każda jest OK.
Jeśli weźmiemy pod lupę “rozmnażanie” – rozmnażanie dla samego rozmnażania jest bez sensu. Natura nie przemyślała również tego, bo ryzyko zajścia w ciążę jest nawet wtedy, gdy Ludzie nie chcą współtworzyć Dzieci i zapraszać Istot. Dodatkowo Dzieci mogą mieć Istoty Ludzkie, które zupełnie nie są na to gotowe. O temacie rozmnażania i o tym Kto powinien zapraszać Dzieci na tę Planetę napisałam we wpisie, który polecam: Rozmnażanie na oślep (link na końcu wpisu). Dzieci powinni mieć Ludzie na to gotowi. Głównie mentalnie. Niestety tak nie jest. Ludzi jest mnóstwo i mnóstwo powielanej ludzkiej bezmyślności i nieświadomości w rozpędzonej w ramach “jazdy bez trzymanki” machinie. W świecie pełnym iluzji i owczego pędu niewiele jest miejsca na spokój, obecność i głębokie relacje.
W Świecie Ludzi jest miejsce na różnorodność. Obecne chore, absurdalne i niezdrowe “trendy” i “wytyczne” w stylu “jaki ktoś być powinien w zależności od…, albo ogólnie” są ograniczające i krzywdzące i wynikają z nieświadomości i niezrozumienia. Człowiek ma prawo korzystać z całej Przestrzeni i nie być wsadzany w ciasne i ograniczające szuflady i schematy, ale powinien kierować się dobrem i miłością i nie krzywdzić. Niestety w Świecie Ludzi i zamkniętych pojęć także Miłość pomylona jest z ludzkim kochaniem.
Miłość jest czysta i nie jest związana z niczym poza pięknem, wdzięcznością, zrozumieniem, jednością, wrażliwością, dostrojeniem, harmonią, spokojem, …. Nie jest związana jako “wzór” z relacją:  Człowiek-Człowiek. Jest stanem.  To trudno osiągalny stan, ale możliwy do poznania.
Ludzkie kochanie to kochanie uwikłane w zależności, takie jak relacja z Osobą, pożądanie, chęć bycia z Kimś, zazdrość, chęć posiadania, dominowania, kontrolowania, ograniczania, itd….

Wielkim wypaczeniem ludzkości jest to, że istnieją niekochane Dzieci, niekochane Istoty i jest tak wielki brak Miłości i zrozumienia. W mądrym społeczeństwie domy Dziecka byłyby puste, albo byłyby miejscami, w których żadna Istota Ludzka nie czułaby się odrzucona. I by nie była. Na marginesie – wypaczeniem jest także relacja nastawiona wyłącznie na rozmnażanie…

Innym problemem związanym z niezrozumieniem postrzegania u  Ludzi jest chęć przynależności do grupy, akceptacji, zamykanie się w grupach i utożsamianie ślepo z cechami jej właściwymi. To kolejne bolączka ludzkości. Poprzez to wielu Ludzi  kieruje się narzuconym poprzez grupę i ustalonym w grupie sposobem postrzegania tracąc przy tym czujność, zdolność samodzielnego myślenia, odróżniania prawdy od iluzji oraz dobra od zła. Ludzie Ci stają się często zaprogramowani w taki sposób, że przyjmują bez zastanowienia schematy myślowe i trendy powielane w grupie. Często pewne grupy powielając bezmyślnie hasła i karmiąc się nienawiścią i frustracją krzywdzą inne Istoty i czynią zło. Nie widzą też absurdów, iluzji, błędów i Rzeczywistości Taką Jaka Jest i działają w sposób szkodliwy.
Nie należy się na to godzić; Ludzi należy edukować do skutku i śmiało i asertywnie stawiać granicę tak, by zapobiegać sytuacjom niedopuszczalnym, niebezpiecznym i krzywdzącym.

Czasem słyszę argumenty religijne przeciw niektórym Ludziom i Istotom. Cóż. To w co Ktoś wierzy/nie wierzy jest jego sprawą – dopóki nie krzywdzi innych. Jeżeli czyjaś “wiara” sprawia że ma kogoś tępić, zabijać, poniżać, nie dawać równych praw obywatelskich, itd… należy interweniować na tyle, by zapobiec niebezpieczeństwu z tego wynikającemu. Jednostka czyniąca ZŁO za to zło odpowiada. Skandaliczne jest szukanie patologii w jakiejś grupie Ludzi (jak np.: homoseksualiści), zamiast w Jednostkach, które ją czynią rzeczywiście (włącznie z samymi nami – jeśli zachowujemy się patologicznie). Jest to skandaliczne i niedopuszczalne i wymaga regulacji prawnych zapewniających prześladowanym Ludziom ochronę oraz wielkiego uświadamiania, z czego uświadamianie kończące się zrozumieniem ma sens korzystny i trwały.
Jeśli Ktoś karze Wam: “idź i zabij go, bo on jest zły”, tak bez niczego idziecie i zabijacie? Tak? Więc zło jest w Was i jesteście zaślepieni. Religie nie powinny szkodzić i otumaniać, a tak niestety globalnie się dzieje, co oczywiście nie jest “winą” religii jako takich, a nieświadomości i niezrozumienia Ludzi. Wiara jest TYLKO wiarą, NIE JEST wiedzą.
O wierze jest we wpisie “Wiara & niewiara=Pułapka” (link również poniżej).

W sprawach homoseksualizmu często słyszy się oburzenie związane ze jednym ze sposobów uprawiania seksu pomiędzy Osobami. Seks analny.
Ciekawostką jest to, że masa Mężczyzn chce uprawiać seks analny z Kobietami, a uważa go za poniżenie wśród Mężczyzn. To hipokryzja i znów (rzecz jasna) niezrozumienie.  Wiele Kobiet uprawia tę formę seksu wyrażając przy tym obłudnie oburzenie na myśl, że TO SAMO mogliby robić Mężczyźni. Poniżenie jest poniżeniem. Jeśli jakaś czynność jest poniżająca – jest poniżająca zawsze. Nie wybiórczo. Dodatkowo jest to związane z czuciem poniżenia.
Niektórym Ludziom może sprawiać przyjemność coś – co innym nie i czego inni nie chcą. Ważne by budować relacje na zrozumieniu siebie i szczerości i nie krzywdzić.
Co do Kobiet – masie Kobiet podobają się Kobiety, co zahacza o biseksualizm (lub nim jest), ale mimo to nie potrafią zrozumieć i uszanować innych Osób mających tak samo jak one….  Wielu Mężczyzn ma podobnie. Akceptują to samo, ale wybiórczo. To obłuda i hipokryzja, choć wiem, że wynika…. z niezrozumienia i niewiedzy – jak większość zła i błędów ludzkości.
Kobiecy biseksualizm jest tolerowany społecznie bardziej, bo jest częsty w tandetnych, pełnych poniżenia oraz głupoty i wypaczających postrzeganie Rzeczywistości i umiejętność budowania relacji produkcjach porno i promowanej pseudo-erotyce.  Rola Kobiet w obecnym społeczeństwie jest generalnie bardziej nastawiona na cielesność i wygląd zbieżny do absurdalnych, obowiązujących w danym momencie trendów i chorych wytycznych, a ciągłe granie kobiecą cielesnością w sferach społeczno-medialnych sprawia, że masa Kobiet jest zafiksowanych na kobiecej powłoce, przez co toleruje przedmiotowe pokazywanie Kobiet oraz pociąga ich Kobieta jako “obiekt”. To jednak temat na inny czas.
Ludzie popularnie widzą drzazgę u Kogoś nie widząc u Siebie belki.
Po pierwsze: jeśli coś jest złe, jest złe zawsze – nie wybiórczo.  Jeśli Ci Ludzie uważają to za coś poniżającego: oni sami i ich partnerki powinni zastanowić się i nad sobą i nad relacją, jaką tworzą i na pewno nad wieloma innymi sprawami…
Po drugie – jeśli nikt nikogo nie krzywdzi – każda forma seksu jest dopuszczalna i jest sprawą między Ludźmi, którzy go uprawiają i ich wyborem.
Seks nie jest niczym złym. Może być piękny i mieć sens większy niż tylko samo zaspokojenie, jeśli jest związany ze zgodą, piękną relacją, chęcią, otwartością, granicami jakie się chce żeby były, współodczuwaniem, odczuwaniem, szacunkiem, komfortem, luzem, uważnością, czuciem, bezpieczeństwem, zrozumieniem, szacunkiem, ciepłem, itd…
O seksie napisałam we wpisie seks jest, seks nie jest (link również na końcu wpisu).

Każdej Jednostce należą się równe prawa.
Te Jednostki które krzywdzą innych/siebie powinny jak najszybciej zrozumieć co czynią. Trwanie w powielanej bezmyślności  i stereotypach też jest niedopuszczalne dla “mądrego gatunku”,  jak niedopuszczalne jest akceptowanie popełniania ciągle tych samych błędów. Błędem jest m.in. niewidzenie w Człowieku Człowieka i krzywdzenie go. W zdolności do szacunku, miłości, dobroci, kochania, wspierania, dbania NIE MA GRANIC i PODZIAŁÓW w relacji do seksualności. Niektóre Jednostki są zdolne, niektóre nie.  To może być też zmienne w czasie (raczej z niezdolnego do zdolnego) w ramach nabierania mądrości.
Często też wyszukiwane są statystyki (statystyki należy rozumieć!) w ramach których nieświadomi Ludzi stawiają znak równości, że homoseksualiści = pedofile. Często też słychać takie stwierdzenia.  To karalne, podłe i nierozumne oskarżenie!!!  Pedofil jest pedofilem. To Człowiek bez ustawionej granicy, nie radzący sobie z własnymi chuciami i jazdami. KRZYWDZĄCY OKRUTNIE DZIECI!
To gwałt/przemoc/agresja/niebezpieczeństwo!
Ludzie mający spaczone postrzeganie Rzeczywistości.
Wielu takich… Ofiarami są i Dziewczynki i Chłopcy. W przypadku gwałtów ogólnie zdecydowana większość ofiar to Kobiety.  Krzywdzą Dzieci Jednostki (a nie grupy społeczne, choć w niektórych grupach pewne tendencje są bardziej widoczne co wynika z różnych czynników), które należy pozbawić takiej możliwości, a całe społeczeństwo edukować!

 Homoseksualiści, biseksualiści, heteroseksualiści ludzie nieczujący pociągu seksualnego,  Ludzie transseksualni lub trans-płciowi wchodzący lub nie wchodzący w związki z wyboru, szanujący, wspierający, rozumiejący, nie zmuszający, itd..  – nie krzywdzą. Żyją w relacji z osobą, do której czują pociąg i/lub sympatię, którą wybierają i z którą chcą żyć.  Świadomy i nieprzymuszony wybór dwóch Jednostek. Zgoda na relację. Oczywiście tak byłoby w świecie idealnym, bo dobrze znamy ze związków wszelkich i obserwacji Rzeczywistości, że wygląda to niestety masowo inaczej. Nieraz mimo wstrętu, cierpienia, bólu, obojętności, autodestrukcji tkwi się w jakiejś relacji, ale to temat na inną okazję.

 Seksualność po prostu jest. Warto mieć o niej wiedzę, rozumieć ją i kontrolować i świadomie się nią cieszyć. Seksualność jest zwyczajną sferą życia. Zwyczajną. Nie powinna być dominująca, bo człowiek to nie Jego seksualność, a całość. Na całość składają się wszystkie sfery życia i Wszystko Co Jest. Spłaszczenie tego do seksualności jest wielką pomyłką i pułapką.
Nie płeć, nie wygląd, nie kolor skóry, nie orientacja, …  czynią Cię Tym Kim Jesteś tak bardzo jak to co rozumiesz, co czujesz, co wybierasz, czym się kierujesz, jak postępujesz….

Jedni Ludzie mają możliwość czuć pociąg do obu płci, inni do jednej. Jeszcze inni nie czują pociągu wcale. Niektórzy żyją w bez relacji partnerskiej, pomimo seksualności. Jeszcze inni czują do innych Istot.  Pewne rzeczy są kwestią zrozumienia i stawiania granic i nie przekraczania ich.  Dobrze kierować się dewizą: “nie krzywdzę”.

Kochającej, rozumiejącej, świadomej, osadzonej w Sobie, spokojnej i kierującej się dobrem Jednostce nie będzie przeszkadzać czyjeś szczęście, wybory, związki, kochanie. Będzie jej przeszkadzać  – krzywda.

 Reasumując: patologiczne w skutkach i niedopuszczalne jest marginalizowanie, poniżanie, piętnowanie Ludzi za ich seksualność!

Warto i należy przeciwstawiać się krzywdom.

Wielkim problemem jest brak zrozumienia fundamentów egzystencji i masowe życie w iluzji i stereotypowych schematach myślowych. Dobrze rozwijać się świadomościowo.

Złu warto i należy postawić nieprzekraczalną granicę.

Wpisy powiązane:

Rozmnażanie na oślep

Wiara & niewiara = pułapka

Seks jest, Seks nie jest

Odróżnianie Dobra od zła

Kobiece i Męskie cechy których nie ma – polemika z trendem dzielenia

Czy mazidła na twarzy = Kobiecość ?

Artykuł Seksualizm homo i pomylone postrzeganie pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

 Lepiej czcić miłość i pokazywać rytualnie (jeśli już koniecznie trzeba coś rytualnie czcić i pokazywać) symbol serca zamiast symbolu krzyża, czyli symbolu bezmyślności ludzkiej i cierpienia…
Ludzie którzy fiksują się na cierpieniu tkwią w cierpieniu.  Ludzie którzy fiksują się na strachu tkwią w strachu. To niezdrowy wzór na życie.
Strach jest potrzeby jako sygnał, że nad czymś warto się zastanowić, albo że coś jest ryzykowne. Powinien prowadzić do działania w którym Człowiek ustawia się w takiej pozycji, w której strach mija i mija ryzyko.
Tkwienie w strachu jest destruktywne. Dodatkowo, kto nie popełnia błędów wyłącznie dlatego, że boi się konsekwencji – nie działa czysto. Działanie czyste to takie w ramach którego nie popełniam pewnych czynów, bo wiem, że są złe i WYBIERAM inaczej. Konsekwencje są brane pod uwagę – to jasne – warto mieć świadomość ich istnienia, ale nie zawsze strach przed konsekwencjami w postaci “kary” jest dobrą siła sprawczą do zmiany wewnętrznej Jednostki. Świadomy wybór nie jest związany wyłącznie ze strachem. Jest świadomym wyborem i jest pozbawiony presji. Nie osiągnie się nigdy dobrego efektu strasząc Ludzi i karząc. Dobry efekt można osiągnąć wtedy, gdy odróżnia się dobro od zła i wybiera dobro dlatego że się chce i dlatego że ma się odpowiednią wrażliwość, a nie dlatego, że się boi kary.
Cierpienie też nie jest wartością samą w sobie. Cierpienie bywa. Może być pomocne do głębszego poznania i zrozumienia, ale nie warto go traktować jako cnoty czy azymutu w ścieżce Życia.  Wręcz przeciwnie.  Warto rozumieć czym jest w istocie, z czym jest związane (najczęściej ze wszelkiego typu przywiązaniem) i działać w taki sposób, by Życie nie było pasmem cierpienia, a pasmem zrozumienia, zdrowego dysnansu i spokoju.

Artykuł Kult cierpienia i strachu w KK pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

I chciałam już wstać – iść świetlistą drogą
– Choć byt mój codzienny skażony był trwogą –
I Promyk to wyczuł.   Zamigał…  “nie teraz!”
Blednącym światłem krzyczał: “nie chcę Cię zabierać!!!”
I odchodząc nakazał – choć tak był przyjemny
Wejść mi w dzień jasny, choć w dzień znowu ciemny.

Tak było kiedyś. Rym z 2000 roku.
Kto zna poranne uczucie lęku? Ścisku w żołądku? Rozszerzone źrenice po poczuciu zapachu poranka i niepewności?
Pewnie wielu…
Żeby iść w stronę Światła trzeba pozbyć się lęku, pożegnać trwogę i rozstać się z tym co je wywołuje. Nie uciekać przed nimi, ale zostać, potrwać, poczuć, działać, zrozumieć i zmieniać. To bywa trudne, ale w każdym wypadku jest warte zrobienia.
Żeby iść w kierunku Wolności – trzeba zsynchronizować cały organizm. Umysł, serce, ciało i cała struktura istnienia mają stać się jednością.  Jednym rytmem słuchającym i słyszącym siebie nawzajem.  Oddech musi być nieprzerwany i spokojny.
Trzeba stać się działaniem, obserwacją, zrozumieniem, nauką, miłością, akceptacją i współczuciem. Pozbyć ignorancji. Odrzucić iluzję.
W świetle widać kolory. Widać też cienie. W ciemności jest szaro i ciemno. Nie widać cieni.
Dobrze iść drogą Światła.  Jest jasna, klarowna, pełna wzruszeń i wdzięczności. Mądra, odważna, bardziej bezpieczna. Wybrana.
Na niej Cień to towarzysz, który już bardzo nie dokucza. Tylko jest. Jest okiełznany choć jest.
Można go zobaczyć odwracając głowę od Światła.

Światłem nie można dać się oślepić. Pomaga w tym otwarty umysł, serce i świadomość skutkująca zrozumieniem.
Szerokiej Drogi!

Inne treści z cyklu RYM/TRANSFORMACJE:

Transformacje – W Mroku

oraz

Transformacje – Wychodzenie z Mroku

Artykuł Promyk Słońca – transformacje – rym pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Oto wywiad przeprowadzony ze mną przez Panią Edytę Wruchę z motocaina.pl w związku ze sprzeciwem na promowanie, powielanie i utrwalanie seksizmu w sferze publicznej.
http://www.motocaina.pl/artykul/paprotkom-hostessom-na-mototargach-mowi-stanowcze-nie-rozmowa-z-ewa-michalik-kardas-17622.html

Zachęcam do czytania.

PS: Nie nazywam Ludzi “paprotkami”. Dla mnie Ludzie, to Ludzie – nie paprotki, towary, obiekty. Choćby bardzo chcieli nimi być – dla mnie nie są.

Artykuł Seksizm w świecie sportu i motoryzacji – wywiad na motocaina.pl pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Ludzie pojmują dobro w różny sposób. Nieraz zapętleni i uwikłani w zależności wynikające z fałszywych przekonań jakich nabyli myślą, że działają w imieniu “dobra”. Czasem w imieniu wyimaginowanego majestatu. W Rzeczywistości często dominuje w nich niewiedza, strach, nienawiść i często nieuświadomiona chęć zniewalania, ograniczania innych Istot. Niezrozumienie.
Kiedy czyni się Dobro? Kiedy się nie krzywdzi. Siebie i innych. Kiedy wybiera się taki kierunek i w tym kierunku idzie i działa.

Odróżnianie Dobra od zła:  nie krzywdzę/krzywdzę.

Nie jest złem pojawienie się w Człowieku złych myśli, strachu, złości, nienawiść, zawiści, zazdrości, próżności, itd… To część programu jaki dostaliśmy w „pakiecie”. Myśli, intencje krążą dookoła nas w postaci energii. Ważne, by zdać Sobie z tego sprawę i rozpoznawać uczucia/emocje/stany, które mogą być destrukcyjne w skutkach i wypuszczać je. Starać się rozpoznać i wypuścić, przekierować lub transformować to co złe, a pielęgnować i wzmacniać to, co dobre. Na początku wyłapanie destrukcyjnego stanu będzie pewnie pojawiać się po czasie (analiza po zaistnieniu zdarzenia), ale wraz z treningiem można dojść do momentu, w którym rozpoznaje się pewną myśl/stan/emocję jako „złą” już w momencie jej wystąpienia i wtedy łatwo ją odrzucić/wypuścić, bez wielkiego wysiłku.

Nie jest tak ważne jest to, czy dana myśl do nas przyjdzie czy nie, jak to CO ZROBIMY, JAK JUŻ PRZYJDZIE.

Mnóstwo Ludzi nie zdaje Sobie sprawy z tego, że każda myśl, każda wypowiedziana intencja to formy energii które wypuszczne przez nas kreują współną Rzeczywistość. Rezultatem jest nasza wspólna, ludzka Przestrzeń.
Wspólna matryca (tak to nazwę by było obrazowo) naświetla się tymi energiami i tworzy całość. Im więcej dobra i spokoju w Ludzkich sercach i umysłach, tym bardziej Świat Ludzi  będzie stawał się przyjaznym miejscem. Tym bardziej Ziemia będzie wolna i nastanie harmonia.
Ponieważ mnóstwo Ludzi nie rozumie działania Wszystkiego Co Jest (a wiele można zaobserwować i zrozumieć) i żyje w świecie iluzji, zakłamania, nieświadomości, słabych pobudek, pomylonych priorytetów,  lęków, stresu i uzależnień – Świat Ludzi wygląda tak jak wygląda. Wspólna Rzeczywistość kształtowana jest także przez intencje jakie za pomocą energii wychodzą z Nas w Przestrzeń. Jeśli te intencje nie są czyste, dobre, wspierające i pełne miłości, a są napełnione złem – efekt będzie destrukcyjny. I niestety tak właśnie jest w dużej mierze …
Trwanie w określonych destrukcyjnych stanach wpływa też na Osobę, która w nich trwa. Zmienia DNA, niszczy komórki, zmienia energię. Kod DNA zostaje przeprogramowany zgodnie z wzorem energii jakie na niego działają. Komórki się zamykają na skutek wszechobecnego stresu nie wpuszczając substancji odżywczych ani nie wypuszczając toksyn. Energia jaką wibrujemy jest ciężka i destruktywna. To prosta droga do chorób i bardzo złych czynów.
Jeśli pielęgnujemy w Sobie jakieś myśli i stany i trwamy w nich – stajemy się z nimi zsynchronizowani. Zasłaniają nam obraz Rzeczywistości i wszystko widzimy przez pryzmat przekonań jakie przyjęliśmy. Warto umieć patrzeć na wszystko z pozycji bezstronnego Obserwatora. Widzieć wszystko Takim Jakie Jest bez nadanych mu znaczeń i bez przekonań jakie nabyliśmy.

Od siebie: Zazdrość, zawiść, próżność pojawiają się we mnie już bardzo rzadko. Dlaczego? Bo pracuję nad Sobą, rozpoznaję myśli/emocje/uczucia/stany jakie się we mnie pojawiają i to, co uważam za element zła i marności odprawiam, wypuszczam, transformuję. Istotne jest to, że biorę całkowitą odpowiedzialność za swoje zachowania, emocje i sposób ich wyrażania. Rozumiem, że to co się dzieje we mnie zależy w wielkiej mierze ode mnie. Odpowiadam za swoje nerwy, a nie zasłaniam się stwierdzeniami przerzucającymi odpowiedzialność na kogoś/coś innego.
Nie “Ktoś mnie zdenerwował”, tylko “Ja się zdenerwowałam”.
Jeśli pojawi się we mnie np.: “nadęcie” lub “uczucie wywyższania się” – rozpoznaję to w Sobie i mówię: „żegnaj, ja cię nie chcę, jesteś słabym odczuciem”.
Raz, drugi, trzeci i pojawia się coraz rzadziej.
Dodatkowo, wchodząc na pewne częstotliwości nadawania-odbierania (nie wiem dokładnie jak to działa – wiem, że działa) – zaczynają się dziać rzeczy z zakresu niezrozumianej jeszcze dobrze przez naukę fizyki kwantowej i innych nie poznanych jeszcze przez naukę prawideł.
Na przykład materializują się pewne zdarzenia.
To nie „czary – mary” i nie „magia” tylko Rzeczywistość i kontakt z Rzeczywistością.  Poprzez m.in. fizykę kwantową Ludzie zaczynają to opisywać, ale mnóstwo jeszcze jest w sferze “nie wiem”. Wiele można zaobserwować i dostrzec – że jest,  ale nie wiadomo czym jest.  I ok. Nie wszystko trzeba interpretować. Często wystarczy zauważyć, że pewne zależności po prostu są. A zależnością która jest –  jest projekcja naszych myśli i wysyłanych intencji w Przestrzeni. Dlatego niezwykle ważne jest oddawanie pozytywu, dobrych, czystych myśli i intencji.
I złe jest życzenie Komuś źle i wysyłanie negatywnych przekazów.
Obserwować warto wszystko. W Sobie i poza Sobą. I warto reagować na to, co się dostrzegło i zrozumiało.
Relacje, powiązania, nawyki jakie mamy, procesy jakie w nas zachodzą i z czym są związane, myśli jakie przychodzą nam do głowy, nasze zachowania i reakcje w zależności od różnych sytuacji, sygnały wysyłane od ciała – wszystko działa na zasadzie przyczyna-skutek, akcja-reakcja. Dobrze znać przyczynę, akcję i źródło.

Wybieraj DOBRO, nie zło.
Rozwijaj świadomość, uważność, obecność.
Nabywaj wiedzę. Otwórz się na To Co Jest, a odrzuć ignorancję.
Analizuj informacje, a nie przyjmuj ich bez zastanowienia za “prawdę”. Zauważaj, dostrzegaj, czuj.
Serce i Umysł powinny być zsynchronizowane, działać w zgodzie, spokoju i harmonii.
Miej w Sobie empatię i zdrowy dystans do otaczającego Cię Świata.

Warto.

Artykuł Odróżnianie Dobra od zła pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Często słyszymy hasło: “historia lubi się powtarzać”.
Jest utarte, powszechnie powielane i popularne.
Nie jest jednak prawdziwe. Jest utwierdzaniem i powielaniem iluzji. Nieprawdy.
Historia niczego nie lubi. Historia jest reliktem przeszłości. Dokumentem. Jest martwa. Wszystko, co nie jest Istotą żywą ani nie lubi ani lubi. “Lubienie” jest uczuciem, emocją. Jest związane z odczuwaniem i jest cechą Istot.
Historia to twór martwy. Jest jak przedmiot. Nie ma uczuć. Ludzie je mają. Jeśli więc ktokolwiek cokolwiek lubi lub nie – to są to Ludzie lub inne Istoty zdolne do doznawania uczuć i emocji.
Dodatkowo utrwalanie takich haseł ma złe skutki. Promuje i powiela sposób myślenia, w którym odpowiedzialność za czyny nie jest przypisana złu jakie jest w Osobie, która czyny czyni, a czemuś z zewnątrz.
“Przypadkowi”, “wyznaczonemu, słusznemu torowi”, itd.
To Ludzie powtarzają te same błędy, a nie historia “coś robi” za nas.
Skończymy wojny poprzez skończenie z głupotą Ludzką.

Trzeba ZROZUMIEĆ co prowadzi do wojen.
Niezrozumienie, zaślepienie (religiami, wpływami kulturowymi, społecznościowymi, zaślepienie czymkolwiek i nierozumienie tego), nieświadomość, niewiedza, słabe pobudki i złe intencje (chęć władzy, zysku, dominacji, zemsty), mściwość, kompleksy, nieprzepracowane i nierozwiązane inne problemy osobowościowe, nieuczenie się na błędach (często ich niezauważanie) i niewyciąganie wniosków skutkujących zmianami.
Dodatkowo: brak szacunku i empatii w stosunku do innych Istot.
Złe i niedopuszczalne są ZACHOWANIA takie jak krzywdzenie: zabijanie, bicie, gwałcenie, zniewalanie, poniżanie, lekceważenie, ograniczanie, męczenie,  znęcanie się fizyczne/psychiczne,  …

Historia jest przydatna do jednego. Do tego, żeby się na niej NAUCZYĆ.

Artykuł Co prowadzi do wojen? pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Artykuł Aborcja pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Artykuł Wiara & niewiara = pułapka pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.