Niestety zauważalna i mocno niepokojąca oraz przykra jest tendencja do używania przez Użytkowników portali oraz Blogerów czyiś zdjęć i grafik i umieszczania ich jako własne.

To istna PLAGA! 
Szokujące jest, że tylko Jednostki dostrzegają w tym problem, a masy Ludzi po prostu przyklaskują danym treściom, umieszczonym cytatom i skupiają się na polemice lub “lajkowaniu” tego, przy czym utrwalają bezkarność tego procederu.
Smutne i zastanawiające i w zasadzie bezczelne jest to, że często Użytkownicy którzy dopuszczają sie bez skrupułów używania nie swoich grafik – opatrują je potem swoim logiem….

Dodatkowo, często są to strony mające w treściach tematyki: “psychologia”, “terapia”, “psychoterapia”, “świadomość”, “ku wyzwoleniu” i inne takie …
Chcąc Ludziom pomagać odnajdywać kierunki – warto najpierw zacząć od Siebie.

Ludzie, którzy nie mają skrupułów, by kraść czyjeś grafiki lub używać ich jako własne i nakładać na nie logo – nie są dość wiarygodni, bo fundamentalna wrażliwość, która nie pozwalałaby czuć się komfortowo w sytuacji działania niestosownego, a która jest potrzeba też do tego, by “czuć kierunki właściwe” – zwyczajnie u Nich nie działa.

Wiadomo, że udostępnienie czegoś “od siebie” sprawia, że kolejni udostępniający będą trafiać na stronę tego Kogoś, Kto zapisał treść jako własną.
Porażające jest to, że często nawet przy tych nie-swoich grafikach nie ma żadnej myśli. Żadnej rozkminki Autora/Autorki strony.
Tylko skradziona grafika i logo własne.
Chodź ostatecznie oczywiście nie ma znaczenia, czy będzie przy nie swoim zdjęciu/grafice udostępnionej jako “własna” jakieś mocne przemyślenie, czy też nie – jednak zastanawiające, że Ludzie zupełnie albo prawie zupełnie nie zauważają tego, jak mocno są wciągnięciu w zachwycanie się ciągle tymi samymi treściami / cytatami – często bezkrytycznie i bez skłonności do polemiki czy zastanowienia….
Nie moje, to nie moje i źródło musi byc zachowane, a  wsadzanie swojego loga na nie swoje – jest po prostu fundamentalnie złe.
Poszanowanie czyjejś pracy, takt, wrażliwość i czucie – to ważne elementy osobowości Jednostek i podstawa pod przyzwoitą społeczność złożoną z takich właśnie Jednostek.

Jeśli Ktoś ma silniejsze parcie na ilość Osób przywiązanych do danej strony niż na przyzwoitość, nie jest raczej Osobą właściwą, by pomagać Innym odszukać drogę, bo pokazywanie przywłaszczania sobie nie swojego mienia jako “normy” – nie jest dobrym wzorcem.

Zapewne skutkuje powiedzonko siedzące wielu Ludziom w umysłach: “przecież inni też tak robią”.
Jednak jeśli Ktoś inny “coś robi” – oznacza to, że Ja też mam tak robić? 
– Nie.

Kręgosłup moralny, czucie i wrażliwość – to podstawa Jednostek i … przyzwoitości.
Fundament pod wszystko.

A używanie czyjegoś jako własnego bez zgody, czy kupna – to zwyczajna… kradzież.
Nazywajmy rzeczy po imieniu.

Warto zwrócić uwagę na ten trend i go zakończyć.
Poprzez zwrócenie uwagi na ten proceder i brak przyzwolenia na niego.

To co się wydaje czasem niepozorne – jest czasem na prawdę złe i szkodliwe.
Klocek do klocka i układamy budowlę na złych fundamentach.

A fundamenty to podstawa…

Patrzmy UWAŻNIE, czujmy MOCNO, słyszmy DOBRZE,  Ludzie….

Grafika/zdjęcie plus cytat to “chodliwa” metoda przyciąganie uwagi Użytkowników…
Jednak praca jest pracą, Autorzy – Autorami, a źródło – źródłem.

Artykuł Kradzież grafik i zdjęć jako norma społecznościowa? pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

WSTĘP

Szczepionki nie są samym złem, ani samym dobrem!
Zrobiły dużo dobrego i pierwotnie były opracowywane za potrzebą zatrzymania masowych śmierci.
I nadal ten cel nieraz przyświeca.

Szczepionki były odpowiedzią na potrzebę.
Bez fałszywych alarmów – takie były realia.
Nie mamy wielu chorób, bo nie dały rady się przenosić. To fakt.
Nie jest prawdą, że wyniosły się same i szczepionki nie mają w tym żadnego udziału….

Na wyniki wielu badań też warto patrzeć z przymrużeniem oka, bo nieraz nie są one wolne od manipulacji – co znacząco utrudnia rozeznanie.

Nie, Ludzie. To nie tak….
Skrajności są często złe i na prawdę to nie jest zero-jedynkowe i banalne w rozwiązaniu.

NIE KAŻDY i NIE ZAWSZE liczy TYLKO hajs.

I nie jest tak że medycyna alopatyczna (konwencjonalna) jest “BE”.
Nie jest.
Nieraz korzystam. Cenię.
Nie jest też w opozycji do medycyny naturalnej.
To całość….

Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach STOP NOP pisze:
“Więc KAŻDE zaburzenie stanu zdrowia, do którego doszło do 4 tygodni od szczepienia, to NOP. Po prostu.
Więc KAŻDY zgon (za wyjątkiem zgonów w wyniku nieszczęśliwego wypadku), do którego doszło do 4 tygodni od szczepienia, to ciężki NOP. Po prostu.
Więc KAŻDA „śmierć łóżeczkowa” (SIDS), do której doszło do 4 tygodni od szczepienia, to ciężki NOP. Po prostu.”

LUDZIE. To fałsz!
Słowa: “każde”, “tylko”, “zawsze”, “nigdy” są często pułapką, wyrazem nieprecyzyjnej mowy i często są bezmyślnie używane.
Nieprecyzyjna mowa to wielka bolączka ludzkości i za jej pomocą utrwala się fałszywe przekonania.
Jak tak można się wypowiadać – szczególnie dążąc do bycia “autorytetem” w danej dziedzinie?
To mega nieświadomość albo mega manipulacja.
Pisanie tego jeszcze wielka literą i na czerwono (bo tak napisano w oryginale) ?
Tak sformułowane zdania są nieprawdziwe…
Za Kogo Oni mają swoich Odbiorców lub co sami prezentują?
Wiedzę? I takie FUNDAMENTALNE błędy?
Litości…

Jakby poza tym cała Przestrzeń nie istniała innych wpływów i powiazań.

***

Ech. Skrajności.
Ech. Manipulacje.
Ech. Kasa….
Ech. Niezrozumienie….

Kto? Co? Jak? Kiedy? Po co? …

FINAŁ
W temacie szczepionek nie ma złotego środka. Ja go na razie nie widzę.
Coś jest kosztem czegoś.
Warto jednak się usłyszeć i mimo trudnej sytuacji spróbować wypracować kompromis i rozwiązania korzystne, nie zamykając się tylko w swojej bańce, w której nie ma punktów wspólnych z drugą bańką, bo prawda zbudowana jest z całości i całość obejmuje.
Warto wiedzieć, że każda “Strona” tego sporu (niczym dwa obozy Ludzi podobnie myślących): ma trochę racji i każda trochę się myli.
Myli się choćby dlatego, że nie słyszy Osób z drugiej strony i Ich racji….

Ewa Michalik-Kardaś
Zdjęcie: Piotr Kardaś

Źródło cytatu STOP NOP: http://szczepienie.info/zgony-dzieci-w-wyniku-szczepienia-a-oficjalne-statystyki-nop-w-polsce/

Artykuł Uwaga szczepienia – czyli walka skrajności pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Niezwykle istotne jest precyzyjne używanie słów.
Używanie słów nasyconych określonym znaczeniem sprawia, że to znaczenie determinuje postrzeganie aspektu, z którym dane słowo się wiąże.
Używanie słowa władza w kontekście polityki, czy też Polityków sprawia, że pozycjonujemy pewną grupę Ludzi wyżej, a inną niżej, co powoduje utrwalenie i podtrzymanie istniejącego dystansu pomiędzy Ludźmi zatrudnionymi do wykonania określonych zadań zwanych “władzą”, czy też “politykami” i resztą społeczeństwa.
To pułapka. “Magia” słowa. Błąd.
Politycy nie są “władzą”.
Są w pracy i mają określoną pracę do wykonania.
Ważną.
Zbyt ważną, by “bawić się” w zadufanie, nadęcie, poczucie wyższości, egocentryczne wizje, słabości związane z chęcią łatwego zarobienia pieniędzy lub też trzymanie “władzy dla władzy”.
Pomyłka.
To zwyczajni/zwykli Ludzie. Wybrani przez innych do określonej pracy.
Tylko i aż tyle….

Dość już nazywania “władzą” Ludzi, którzy zostają wybrani (np.: w wyborach) i/lub pełnią pewne funkcje.

To żadna “władza”. Między innymi przez nieprecyzyjny język i nazewnictwo mamy masę nieporozumień i podtrzymujemy trwające na poziomie podstawowym  niezrozumienie.
Wśród nieświadomych Istot czujących “władzę” mamy w Ludziach pełniących pewne funkcje pełno nadęcia, zaparcia, próżności, marności i słabych pobudek.

Ludzie Ci czują się właśnie Paniami/Panami “władcami”.
Pomylone nazewnictwo sprawia, że utrwalany jest niewłaściwy wzorzec myślowy i Ludzie Ci są właśnie kojarzeni z “władzą”, choć w istocie – jak chwilę pomyśleć – władzą być nie powinni.

“Władza” zawsze (z definicji, brzmienia, czucia tego słowa) jest związana ze postawieniem “władających” “wyżej”,.
Skutkiem jest tworzenie iluzorycznych ale niestety przekładających się na realny efekt w rzeczywistości podziałów społeczeństwa na grupy.
Takie pojmowanie jest związane ze zniewoleniem. Zniewoleniem Osób usytuowanych “niżej” zgodnie z brzmieniem danego pojęcia, ale także Osoby, która postrzega Siebie jako “władającego”. Taka Osoba nie jest wolna – żyje w iluzji, ze spuchniętym ego (którego istnienia  i sposobu działania zapewne niestety nie rozumie – ale to już inny i bardzo popularny problem), ma fałszywy obraz także odnośnie własnej roli i postaci – co powoduje same kłopoty.
Dodatkowo Ludzie masowo nazywający Kogoś “władzą” stają w roli “poddanych”. Chyba nie o to chodzi… ?
Na pewno.
Zaklęte koło. Nieświadomości.

Ludzie wybierani na stanowiska przez innych Ludzi to są reprezentanci/przedstawiciele tych Ludzi.
MAJĄ OBOWIĄZEK DBAĆ O DOBRO OGÓŁU i UCZCIWIE PRACOWAĆ.
Z głową i z sercem. I odpowiednią wrażliwością.
NIC WIĘCEJ!!!!

Dobrze używać PRECYZYJNEJ MOWY.
Żadna “władza”: Panie i Panowie.
To marność….
Żadni  “poddani”, Ludzie.
To pomylenie.

Używajmy precyzyjnej mowy. Nie utrwalajmy tego, co się nie sprawdza i co nie służy.

Ewa Michalik-Kardaś

Artykuł Władza i jej mylne pojmowanie pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Zaradność, niezaradność, kreatywność, intuicyjność, bezmyślność, odwaga, słabość, troskliwość, opiekuńczość, siła, delikatność, wrażliwość, kreatywność, bystrość, bezmyślność, próżność, pycha, szczerość, nieszczerość, życzliwość, nieżyczliwość, determinacja, uległość, kompetentność, niekompetentność, mądrość, głupota, zabawność, uważność, nieuważność, ignorancja, zmotywowanie, zdemotywowanie, ciekawość, obojętność, ….

Uczucia, emocje, odczucia i stany w jakich bywamy:

Radość, smutek, spokój, niepokój, strach, stres, niepewność, zagubienie, żal, rozpacz, gniew, rozczarowanie, pustka, zranienie, uwielbienie, satysfakcja, ufność, nieufność, szczęście, rozbawienie, pogarda, wstręt, panika, skrucha, poczucie winy, zniechęcenie, zazdrość, osamotnienie, złość, zniecierpliwienie, wściekłość, spełnienie, zakłopotanie, wstyd, nadzieja, beznadzieja, ulga, piękno, miłość, …

Zdolności/ zamiłowania:

Muzyczne, społeczne, sportowe, manualne, plastyczne, teatralne, analityczne, werbalne,  filozoficzne, techniczne, psychologiczne, humanistyczne, ścisłe, …

Cechy osobowości, charakteru, zachowania, temperament, odczucia, stany w jakich bywamy, zdolności: nie znają podziału na płcie!

Łączy nas wspólna przestrzeń. Przestrzeń Ludzi, Istot, Istnienia.

Przestrzeń jest JEDNA.

Halo! Tu Ziemia! 

Artykuł Cechy nie mają płci – halo, tu Ziemia! pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Czemu Ludzie tak często nie mogą być po prostu Sobą z całą gamą uczuć i stanów w jakich się znajdują (i oczywistą umiejętnością przyjmowania ich, przeżywania i obserwowania), z całą gamą emocji uzewnętrznianych i wyładowywanych w bezpieczny sposób, z mocnym i osadzonym w sobie poczuciem wartości, z asertywną postawą i zrozumieniem jej u siebie i drugiej Osoby (bez obrazy gdy się słyszy odmowę lub krytykę!) – tylko udają, grają role i przyjmują te iluzoryczne i często szkodliwe konwenanse??? Czemu Ludzie tak często nie mają zdrowego kontaktu z własną cielesnością i nie traktują jej priorytetowo i normalnie, bez skrępowania i z miłością i pełnym zainteresowaniem i zaangażowaniem, z umiejętnością słuchania tego, co się w ciele dzieje i jakie sygnały wysyła i świadomością ruchu, postawy, potrzeb i granic?
Czemu Ludzie masowo mają tak kiepski kontakt z własną seksualnością (ciągłe skrajności wrzucania jej na piedestał albo wulgarne, prymitywne i płytkie jej przedstawianie i odczłowieczanie Człowieka albo jej marginalizowanie i pielęgnowania kultu wstydu a zarazem odgrywania roli pseudo seksowności albo roli agresywnego zdobywcy w zależności od płci)? Czemu seksualność ciągle nie jest poznana, oswojona i traktowana zwyczajnie jak jedna z wielu sfer istnienia? :/
Czemu ciągle jest globalnie tak kiepski kontakt z tym co wewnątrz i z tym co na zewnątrz i tak niewielka umiejętność dostrzegania potęgi Istnienia i jego piękna?
Czemu ciągle – po tylu latach istnienia naszego gatunku – tak marna jest świadomość powiązań jakie istnieją pomiędzy tym Kim Jesteśmy, a resztą Wszechświata – tzn. także kreowaniem Rzeczywistości? :O

Brakuje wiedzy i zrozumienia podstaw egzystencjalnych, a zamiast tego panuje globalna fiksacja na iluzji, odgrywaniu ról i udawaniu.

To tak jakby pływać po powierzchni Oceanu, pod którą jest się piękna i zapierająca dech przestrzeń, kosmiczne widoki, głębia i nigdy nie zanurzyć głowy….

Szkoda tak przeżyć Życie, Ludzie.

Czas na wiedzę i świadomość. Czas zajrzeć pod powierzchnię.
Czas na rozwój. <3
Czas na EDUKACJĘ.

Zdjęcie: HUBBLE

Artykuł Czas na edukację… pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Podzielono świat Ludzi na części – dwie niezazębiające się sfery.
Do jednego wora wrzucono jedną część świata Ludzi, do drugiego – drugą.
Podzielono świat Ludzi na dwie oddzielne sfery zainteresowań, pasji oraz na oddzielne cechy osobowości.
Jedną sferę nazwano – “męską”, drugą – “żeńską”.
Oddzielne przestrzenie, traktowane na zasadzie przeciwieństw, którymi w istocie nie są….
Zasada typu: z penisami – na prawo, z waginami – na lewo….
Tymczasem cała sfera cech osobowości, pasji i ogólnie istnienia – jest wspólna.
Każdy Człowiek ma w sobie masę cech o różnym natężeniu, zmiennych w czasie i bardziej trwałych.
Niepotrzebne i niewłaściwe jest nadawanie cechom osobowości płci, bo cechy osobowości nie mają płci.
Odwaga jest Odwagą.
Asertywność jest Asertywnością.
Wrażliwość jest Wrażliwością.
Naiwność jest Naiwnością.
Bierność jest Biernością.
Agresja jest Agresją.
Mądrość jest Mądrością.
itd…
Zrozumienie jest Zrozumieniem…
Żadna z tych cech nie jest ani męska, ani żeńska.
Nie jest też niczym więcej, niczym mniej tylko tym czym jest.
Również sfera zainteresowań, pasji jest wspólna.
Sfera istnienia.
Można z niej czerpać do woli.
Tylko Ludzie niepotrzebnie ją ograniczają powielając zastane wzorce, w których przekazywane są wytyczne, jaki Kto być “powinien” w zależności od tego w jakim typie organizmu występuje. Męskim, czy żeńskim.
Masa stereotypów, wytycznych, pułapek, jedynych-słusznych dróg, sposobów postrzegania i zachowań.

Błąd. Pomyłka.

W filmie przeprowadzam polemikę ze stereotypowym sposobem postrzegania płci, opartym na przekazywanych i powielanych schematach, narzuconych i przyjętych wytycznych i trendzie dzielenia sfery na dwie części, z których każda jest przypisana Ludziom w zależności od tego w jakim typie organizmu występują.

Artykuł Kobiecość i męskość – polemika z podziałem świata na dwie sfery pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Ja tego nie czuję ani nie postrzegam jako obrażanie.
Dla mnie to jest też szacunek do Ojczyzny.
I Miłość.
Bo przemawia przez to wrażliwość odnośnie Istnienia.

To tak jakby pójść do Tęczy przy Słońcu i Deszczu i powiedzieć Jej, że obraża swoją obecnością….

>>Zadumała się Tęcza i mówi: – jestem jednak. Jestem zwyczajnym zjawiskiem.
Ani dobrym ani złym.<<
I albo pod wpływem tego zdarzenia dana Osoba zrozumie, albo nie….

Tak mi przyszło go głowy…

Orły nieraz są używane w sytuacjach, w których niedobrze ich używać.
W nienawiści i chęci krzywdzenia.

Nasz hymn też moim zdaniem jest do zmiany. Już szabelką nie ma sensu walczyć.
Raczej sercem/miłością/umysłem/duszą/wrażliwością.

Ja kocham Polskę.
I cały Świat.
I Istnienie.
I bardziej mnie boli agresja, niekontrolowane zachowania i krzywdzenie.

Proszę nie traktować tej grafiki i Orła w barwach Tęczy na niej jakbym chciała obrazić Kogokolwiek.
Nie chcę.
Wręcz przeciwnie.

Pozdrawiam.

Artykuł Tęcza nie obraża pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Wiwat logika, wolność i swoboda!

Dostrzegaj! 

Artykuł SANDAŁY I SKARPETKI SĄ OK!!!!!! pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Dbaj o SIEBIE!!!!

Zdjęcia umieszczone za zgodą Ministerstwo Środowiska, organizatora kampanii “TworzyMY atmosferę”.
Więcej info: http://tworzymyatmosfere.pl./

Artykuł Samochód w korku = pudełko z toksynami pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Wychowano Nas w szkodliwym przekonaniu, że “należy się poświęcać”.
Jednak nigdy nie kosztem siebie! Jak tracimy Siebie – tracimy WSZYSTKO. 

 I uczyć!

Czemu dla Mężczyzn?  Ach, … bo Kobiety miały się Im “oddawać”, żyć we  wstydzie i niekoniecznie czuć przyjemność z seksu?

Artykuł Chęć na seks vs. poświęcenie pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Kultura rywalizacji.
Od lat uczymy się rywalizować. Wielka część Świata Ludzi zbudowana została na fundamentach, w ramach których wartość jednego Człowieka jest budowana na porównaniach Go z innym Człowiekiem. Ludzie rywalizują ze sobą majątkami, wyglądem, umiejętnościami. Nie uczymy się koncentrowania na Sobie i rozwoju własnym, który byłby skupiony na radości, chęci rozwoju, niezależności od innych Osób i życzliwego do nich podejścia, a na ciągłym ocenianiu siebie i innych oraz porównywaniu siebie i innych ze sobą.  Uczymy się, że sukces innych to nasza porażka i idzie za tym masa odczuć, uczuć, stanów w jakich bywamy, a wszystkie one są niestety destruktywne w skutkach i zniewalające nas samych.

Dobry, lepszy, najlepszy…
Uwikłani w kulturę bazującą na rywalizacji, w ramach której od urodzenia wystawiani jesteśmy na oceny, na porównania, na konkurowanie ze sobą zatracamy coś bardzo ważnego – własny spokój i miłość do drugiego człowieka. Bazując na systemie rywalizacji, w ramach którego inni są traktowani jako konkurenci, albo Osoby, które należy w ramach rywalizacji “pokonać” – nie zaznajemy spokoju. Dodatkowo często czujemy niechęć, zazdrość, zawiść w stosunku do  Osób odnoszących sukces lub będących w sytuacjach, którą według naszych ocen odbieramy jako “lepszą od naszej”.
Nasza ocena nas samych ciągle koncentruje się na “my w porównaniu z… ” “wygrany”, “przegrany”, “lepszy”, “gorszy”, “mądrzejszy”, “głupszy”, “ładniejszy”, “brzydszy” podczas gdy poczucie wartości dobrze ustawiać na stabilnym fundamencie umieszczonym wewnątrz nas i niezależnym od czynników zewnętrznych.  Odnajdywanie swojego poczucia wartości w relacji “Ja w porównaniu z Kimś” zawsze będzie powodowało dyskomfort, niepokój w  umyśle, w brzuchu, w sercu, w gardle, bo sprawia, że jestem zmuszona ciągle konkurować, ciągle się starać, porównywać, spinać i co równie niedobre w skutkach – nie robię czegoś dla siebie, dla radości, dla pasji, tylko z presji i musu, by uzyskać chwilowy spokój, jaki daje poczucie, że jest się w czymś “lepszym”, albo “dość dobrym by być zauważonym”. Uczymy się poprzez to zawiści, zazdrości, nadęcia i ciągłego trwania w strachu związanego z tym jak wypadamy na tle innych. To wielkie zniewolenie. 
Porównania jakich stosujemy bazują często na przyjętych społecznie schematach, w  ramach których również często masowe promowanie czegoś jako wartościowego wchodzi  w nawyk społecznego postrzegania tego właśnie takim, nawet pomimo tego, że często jest to zupełnie absurdalne.
Przykłady:
“Markowe znaczy lepsze” – nie zawsze to co opatrzone konkretną metką jest dobrej jakości, trwałe, warte swojej ceny i mądrze wyprodukowane.
“Ładny jest ten kto pasuje do wypromowanego schematu/kanonu urody” – promowanie wizerunku, który jest niezdrowy i standaryzuje Ludzi w kierunku bycia zbieżnymi do wypromowanego wzorca bez dostrzegania panujących w tym ograniczających, niezdrowych, szkodliwych i krzywdzących nawyków.

Odczucia wynikające ze schematu rywalizacji
Mnóstwo Osób ma problem z nabytym schematem bazującym na rywalizacji.
Wpompowano w nas strach przed tym i zależność od tego, jak jesteśmy odbierani i poczucie, że sukces innych to nasza porażka.
Często gdy Ktoś wykona dobrą pracę  w wielu Ludziach pojawia się myśl “ja bym to zrobił/a…”
Zaraz za myślą idą różne odczucia. Niechęć, frustracja, niepokój, złość, zawiść, zazdrość.
Pojawia się: “mogę lepiej”, albo chociaż “też tak potrafię”, co ma przynieść chwilową ulgę i dowartościować siebie we własnych oczach. Taka potrzeba “pocieszenia siebie” wynika z promowanej dookoła szeroko presji i sposobu funkcjonowania w ramach którego wartość ma się wtedy, gdy uzyskuje się poklask społeczny.
Jest to głęboko związane z lękami i z niezaspokojonymi potrzebami, które warto rozpoznać i z nimi pracować.
Szczęśliwie, można podjąć wysiłek i takie reakcje w sobie dostrzec, zdać sobie sprawę, że to nie jest moje (a nabyte) i wybrać pracę nad zrezygnowaniem z tego – jeśli się tej części w sobie pielęgnować nie chce.
To słabe, że nieraz nie umiemy  docenić czegoś innego tylko dlatego, że nie my jesteśmy twórcami i że dominuje w nas poczucie “moje powinno być na wierzchu” albo absurdalny strach, że “czyjś sukces jest moją porażką”.
Warto z tym pracować i pielęgnować te wartości, w których nie ma miejsca na słabe pobudki, ograniczenia i blokady.
Wiem, że mnóstwo Osób ma z tym kłopot i czuje potrzebę bycia chwalonymi, podczas gdy uzależnianie własnego samopoczucia od tego co mówią o nas inni jest pułapką, w której w zależności od energii jaką komunikat ze sobą niesie (pozytywny, negatywny)czujemy się lepiej lub gorzej. Warto to zauważyć i zrozumieć i ograniczyć znacząco sferę, w której dajemy innym Ludziom moc wpływania na nasze samopoczucie i nasze poczucie wartości.

Prześcignij Siebie, a nie Kogoś
Jeśli Dziecku  nie pójdzie w jakimś konkursie, a dobrze pójdzie Koleżance, rzadko kiedy umie być zadowolone i podejść do tego z odpowiednim dystansem. A wystarczy uczyć Dzieci traktować własne potknięcia jako doświadczenia na których możemy się uczyć, lepiej siebie poznać. Gdyby nie potknięcia nie mielibyśmy szansy dostrzec tego co nam przeszkadza i z czym możemy jeszcze popracować.
Rzadko uczymy Dzieci też kibicowania innym. Ok, mi nie poszło, ale Tobie poszło świetnie i trzymam za Ciebie kciuki, wspieram.
Umiejętność wspierania innych, to życzliwość i dobro idące w kierunku innej Osoby i piękne uwolnienie Siebie.
Warto umieć się cieszyć z czyjegoś szczęścia, czyjejś pracy i sukcesów i doceniać je i tę Osobę.
Zamiast podejścia, w którym uczymy się cieszyć z tego, że Ktoś lubi coś robić albo po prostu jest w czymś dobry uczymy się systemu porównywania stopniując przymiotniki.
Dobry, lepszy (forma wyższa), najlepszy (forma najwyższa).
Nie trzeba być “lepszym”, czy “najlepszym” w relacji z kimś. Wystarczy rozwijać umiejętności własne, jeśli się chce i lubi i starać się być lepszym wyłącznie od siebie samego (też nie obsesyjnie i z dużym zrozumieniem). To daje bezpieczną przestrzeń, w której nie czuje się zagrożenia spowodowanego wynikiem zależnym od wyników innych, a zamiast tego koncertuje się na rozwoju własnym.

Dzieci
Już od najmłodszych lat słyszymy od naszych bliskich komunikaty, które uczą nas fałszywego przekonania, ze powinniśmy być “lepsi”, “inni” dlatego, bo Ktoś inny zachowuje się w inny sposób, albo potrafi coś czego my nie potrafimy. “Tadziu tak ładnie je, a Ty nie potrafisz”, “Kasia dostała piątkę, a Ty tróję”, itd. Każdy wymyślony przykład w tym zakresie miał niestety odbicie w Rzeczywistości. W podanych przykładach są dwa problemy, które nie są dobrze znane w społeczeństwie przez co często nie są rozumiane: problem niepotrzebnego oceniania i porównywania, jednak w tym wpisie koncentruję się na porównaniach.
My jako dorośli możemy uzupełnić wiedzę i zrozumieć jakie pułapki istnieją w społeczeństwie, jednak Dzieci są zupełnie bezbronne w tej materii i “skazane” na to co dostają od najbliższego otoczenia. Zatem niezwykle istotne jest mądre wspieranie ich i dostrzeganie ich indywidualności bez odniesień na zewnątrz oraz bez parcia w stronę w kierunkach w których Dzieci niczym maszyny miałby być ukierunkowane na system “wygrany/przegrany” w zależności od innych Jednostek.
Wygranym jest ten, który jest wolny wewnętrznie. Nie czuje presji, nie czuje destruktywnych odczuć, jest bardziej wolny od zawiści, nienawiści, zazdrości  agresji. Taki Ktoś może być szczęśliwy i życzliwy w stosunku do siebie i innych Osób oraz wszelkich Istnień.
Ludzie od najmłodszych lat startują w konkursach, w ramach których walczą o to by wypaść “lepiej niż inni”.  Warto podkreślić, że w konkursach nie byłoby niczego złego, gdyby przekaz społeczny był inny, nie zafiksowany na rywalizacji i na tym by wypaść “lepiej niż inni”, a skoncentrowany na umiejętnościach własnych bez odniesień na zewnątrz, czyli robię coś “tak dobrze jak tylko potrafię”.
Pierwszy sposób myślenia koncentruje się na rywalizowaniu i porównywaniu się z innymi. W drugim – koncertujemy się na sobie, na własnych umiejętnościach i na tym, by rozwijać siebie i swoje umiejętności, przełamywać własne ograniczenia.
Niestety wyniki takich konkursów często mają wpływ na samopoczucie i budowanie poczucia wartości zarówno Osób, które konkurs “wygrały”, jak i tych, które konkurs “przegrały”.
Często te Osoby czują się “lepsze” lub “gorsze”.
Zaś system edukacji nie skupia się na tym, by uczyć Ludzi dystansu i samoświadomości i zrozumienia, że niezależnie od tego czy Ktoś inny nas wybierze, czy nie, lub czy wygramy, czy przegramy w danej rywalizacji – czujemy się dobrze,  znamy nasze poczucie wartości i nie budujemy go na tym, co myślą o Nas inne Osoby ani też sami nie wpadamy w pułapkę myślenia o sobie przez pryzmat wygranej, czy przegranej.

Gry, zabawy, konkursy
Można stanąć poza rywalizacją, gdy podchodzi się do tego co się robi z dystansem i chęcią zabawy, a nie napięciem, że za wszelką cenę trzeba wygrać. Przykładowo –  jeśli gramy w karciane makao, można skupić się głównie na tym by jak najszybciej zejść z kart, a nie głównie na tym, by wygrać. Różnica jest w doprecyzowaniu celu. Celem tej gry jest jak najszybsze zejście z kart, dopiero potem warto dołożyć element, by zrobić to szybciej niż inni (na tym polega gra). Już wśród Dzieci łatwo zaobserwować jak duży mają one kłopot w sytuacjach, gdy nie wygrywają. Element rywalizacji może się pojawiać (zagram strategicznie, by zejść z kart najszybciej/szybciej niż inni), ale źle jest jak element rywalizacji dominuje i staje się obsesyjnym celem. Takie podejście zabiera spokój, luz, radość oraz często przyjazne nastawienie w danej sytuacji.
Biorąc udział w konkursie można koncentrować się na tym by wypaść jak najlepiej ale “najlepiej jak się samemu potrafi”, a nie “najlepiej w porównaniu z …”, gdzie punkt odniesienia jest znów ustawiony poza nami.
W grach ważne jest to by po prostu dobrze się bawić i robić to co się lubi. Takie podejście jest zdrowsze, bo odcina od presji i nawet jak grając się “przegrywa” można pozostać poza zdenerwowaniem i parciem jakie wywołuje silna chęć odniesienia zwycięstwa. Rozluźniony ale skoncentrowany organizm robiący to co lubi działa zwykle lepiej niż spięty i zestresowany…

Sport – nie wpadajmy w skrajności
Sport jest taką dziedziną, która z założenia skupiona jest na rywalizacji. W sporcie zawodowym często nie ma wiele z tego, co związane jest z dbaniem o zdrowie, ale wybór tego jak Kto chce żyć zawsze jest przecież po stronie Jednostki i jeśli Ktoś chce bawić się w zawodowy sport – niech to robi.  Warto zwrócić jednak uwagę na podejście wielu Osób do kibicowania. Często jest tak, że Ci którym kibicujemy są przez nas wspierani, a inni są skazani na negatywne emocje ze strony kibicujących. Niewiele jest dyscyplin, w których kibicuje się każdej Osobie biorącej udział w danej dziedzinie.
Za przykład sportu, gdzie w zasadzie każdy jest wspierany można uznać np.:  skoki narciarskie, zaś sport w którym wyrzucane są silne emocje także zabarwione negatywną energią kierowaną w kierunku drużyn “innych niż wybrane” – jest niewątpliwie m.in. piłka nożna.
W porządku, jeśli Ludzie umawiają się, że w określonych miejscach krzyczymy, wyładowujemy się i jest to społecznie akceptowalne i nikt na tym nie ucierpi, jednak przejawianie w danych miejscach frustracji, złości, czy innych odczuć przechodzących w agresję – jest złym zjawiskiem. 

Podsumowanie.
Kultura rywalizacji jest związana z szeregiem skutków społecznych, które niedostrzegane i nierozumiane wpływają na Jednostki w sposób destruktywny.

Poczucie wartości warto budować na stabilnym fundamencie zbudowanym z wiedzy, zrozumienia i życzliwego nastawienia do siebie i innych, niezależnym od ocen innych, a punkt odniesienia zakorzenić w sobie, a nie na zewnątrz. 

Artykuł Rywalizacja pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

, lenistwo, zawziętość, …. – ale NIE JESTEŚMY tymi cechami/stanami/emocjami/uczuciami.
Nasze oceny innej Osoby są tylko naszymi ocenami, a nie tymi Osobami lub cechami jakie te Osoby definiują 1:1.
To zawsze spłaszczenie Osoby do wybranego aspektu, a każda Osoba jest przestrzenna.
Warto umieć patrzeć na Ludzi z pozycji “spoza ocen”, szczególnie tych własnych, przy czym wyrabiać tę umiejętność można łapiąc się na tym, że się oceniło (pojawiła się myśl/ ocena/ skojarzenie/ słowo) i powiedzeniu sobie: “nie chcę w ten sposób myśleć/mówić/oceniać”.
I warto trenować tę umiejętność. Nawyk oceniania zacznie słabnąć.
Etykietowanie jest krzywdzące i najczęściej nieprawdziwe w przekazie (bo upraszczające i przypisujące Osobie stałą cechę, a Ludzie są zmienni w czasie).
Jest to płaskie na pewno…
Krok po kroku do celu.

Niezwykle istotna przy tym druga strona medalu – czyli umiejętność nie budowania poczucia wartości na ocenach innych.  Dorośli jednak często tego nie umieją, nie wspominając już o Dzieciach, które dopiero się uczą i na bazie tego co słyszą o sobie budują obraz Siebie.
Jedną jest nieocenianie, a drugą nie branie do siebie ocen i nie budowanie na ich postawie obrazu siebie.
Obie warto wziąć na warsztat.

Artykuł Etykietowanie i ocenianie pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

“Wyglądać jak z polnola” – to nic nie znaczy, Kochanie.
Nie wiadomo “co poeta miał na myśli”.
Jednak przekaz społeczny bazuje na skojarzeniach, co w tym wypadku ma odzwierciedlenie w spełnianiu pewnych nieistotnych schematów, które są albo wypromowane jako “seksowne”, albo które jakkolwiek inaczej masowo kojarzą się z typem filmów o charakterze pornograficznym, a które w rzeczywistości są po prostu “jakieś” i które często są szkodliwe, a od zbieżności do których masa Osób uzależnia swoje poczucie wartości i postrzeganie siebie i innych.

Rozważania nad sytuacją przedstawioną w filmiku poniżej, gdy jedno Dziecko (Chłopak) mówi drugiemu Dziecku (Dziewczynie): “wyglądasz jak z pornola”.
Nie znamy intencji ani przekazu Chłopaka, który powiedział Dziewczynie “wyglądasz jak z polnola”. Może dla niego oznacza to na ten moment że “super”? Może gdzieś usłyszał? Może ma taki wzorzec? Różni Ludzie też różnorodnie odbierają taką “informację” kierowaną do nich. Jedni uznają to za komplement, inni nie. Na pewno nie jest to odpowiednie dla pełnego zrozumienia dla Dzieci.

Przykładowa sytuacja i propozycja reakcji od Stowarzyszenia Twoja Sprawa:

Są pytania, które zwalają z nóg! Ale nie panikuj.

Artykuł Mamo, co to znaczy wyglądać jak z pornola? pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Artykuł Myśli, wewnętrzne głosy i ich świadomość pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Ocenianie powłok Ludzi jest na maxa słabe!
I przypinanie Ludziom łat/etykiet.
Zamiast tego proponuję skupić się na empatycznym byciu.
Czym jest empatyczne bycie? Nieoceniającym, świadomym, taktownym, pełnym wrażliwości współistnieniem z innymi Istnieniami. …
Odpowiedzią na potrzeby. Spojrzeniem pełnym miłości, taktu i zrozumienia.Zrozumienia także tego, że za każdym zachowaniem jakie schematycznie szufladkujemy na określone sposoby kryje się często jakaś niespełniona potrzeba danego Człowieka.
Nieprzepracowane emocje/uczucia/stany/sytuacje, niezaspokojone potrzeby. I nie każdy jest szczęśliwy wtedy kiedy nam się wydaje, że być powinien, albo nie każdy jest nieszczęśliwy wtedy gdy nam się wydaje, że być  powinien.. Nie każdy jest też rozmiaru 34/36 a parcie w kierunku, że to jest “wzorzec” jest pomyleniem i obłędem.
Niezdrowo zmuszać zdrowy organizm ustawiony metabolicznie na bycie np.: rozmiaru 40 lub 42 na bycie rozmiaru 36.
Choroba całego układu. Od głowy i fałszywych przekonań zaczynając.
Czym jest empatia? Gdy trzeba słuchaniem, gdy trzeba przytuleniem, gdy trzeba doradzeniem, gdy trzeba wsparciem, gdy trzeba ulotnieniem się…. Pełną miłości obecnością.

Źródło zdjęcia:  https://www.facebook.com/zdolnaphoto/photos/a.749220291923164.1073741829.749202501924943/902400669938458/

Artykuł Ocenianie ciał Ludzi pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Autor rysunku podany na rysunku.

Artykuł Samobójstwo i wolność i podwójne standardy pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Artykuł Hymn Polski i jego wariacja-aktualizacja pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

 

 Mówimy NIE głupocie, której skutkiem byłoby znęcanie się nad nami, mordowanie nas, skazywanie na ryzyko i cierpienie zamiast rozumienia, wspierania i wszechobecnej EDUKACJI.
Kto nie rozumie, że system ciąża-poród nie jest dobrze przemyślany przez Naturę – niech się ogarnie.
Wyrokowanie w tej sprawie na zasadzie zakazów nakazów jest związane z pośrednim mordowaniem i bezpośrednim sadyzmem.
Liczbę aborcji może zmniejszyć edukacja świadomościowa, mądrość, wiedza i miłość między Ludźmi, a nie zakazy i nakazy, które w takiej sytuacji są związane z cierpieniem, znęcaniem się, lekceważeniem fundamentalnych praw Jednostki do zadbania o Siebie.
Dostrzeganie tylko albo głównie Istoty w środku, a nie dostrzeganie i totalne lekceważenie Istoty na zewnątrz i Istot związanych z tą Istotą i całej Przestrzeni związanej z tą sytuacją. Fiksacja wynikająca z nieświadomości. Wąskotorowe myślenia. Szkodliwe, niebezpieczne, fanatyczne.
Brak zrozumienia, współczucia, empatii. Hipokryzja – przy tak podłym traktowaniu innych Istot, znęcaniu się nad nimi, zniewalaniu ich, zabijaniu i patrzeniu na nie “z góry”. Rola oprawcy i kata.
Zostawienie Ludzi w tych trudnych sytuacjach z możliwością wyboru, zamiast tego edukowanie Ich i wspieranie (tak będzie dobrze),  bez znęcania się nad Nimi i zmuszania Ich do swojego “widzimisię” nie jest przecież namawianiem Ich do aborcji. Jest zostawieniem im możliwości zadbania o Siebie wynikającą z wrażliwości i rozumienia tego, że system rozrodczy ma wady i jest związany z ryzykiem i konsekwencjami. Wolnym wyborem wynikającym z rozumienia całej sytuacji. To etyczne i empatyczne.
Nie można Komuś narzucać jak ma postąpić w trudnych okolicznościach, znęcać się, zakazywać i nakazywać. Niedopuszczalne jest bycie katem.
Katem dla tych małych Istot zmuszanych do przyjścia na świat z wielkimi wadami, katem dla Kobiet, dla Mężczyzn, dla Dzieci i wszelkich Istnień związanych z daną sytuacją.
Zaczyna się od edukacji od zmniejszenia patologii i liczby gwałtów i braku tolerancji dla nich, a nie zakazów i nakazów.
Zakazywanie lub nakazywanie jest w tej sytuacji niemądre, nieempatyczne, nieetyczne, pełne niezrozumienia i nieświadomości, sadystyczne, chore, podłe.
To też niedopuszczalne i karygodne, choć zamiast karania dobrze i lepiej by Ludzie to wreszcie zrozumieli. Niech zaskoczy w umysłach i w odczuwaniu. Niech zaskoczy w Istotach….
Kto jest w stanie skazywać innych na cierpienie albo ryzyko – czyni ZŁO.
Kto jest w stanie skazać np.: skrzywdzone (zgwałcone) Dziecko na dalsze cierpienie w tak nieprzygotowanym do tego świecie (lub gdziekolwiek) i stanąć nad nim i mówić mu: “to nie koniec twoich katuszy” – niech się ogarnie również, bo to ZŁO. Taka Osoba czyni ZŁO.
Precz z głupotą i nieświadomością! Już dość – za długo to trwa…

Transparent: “Dziewczyna To Nie Rzecz” zrobiła siedmioletnia Dziewczynka.

Artykuł Aborcja i niezrozumienie fundamentów pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Wszechświat cały czas z Nami rozmawia. W postaci znaków, zdarzeń. Mogą to być filmy jakie wybieramy (to o czym w nich mowa), może to być tekst piosenki, napis na bilbordzie, treść wrzucona i znaleziona na stronie internetowej Koleżanki, rozmowa jaką zaczyna Znajomy, temat jaki poruszany jest w telewizji czy w radio, napotkany widok, dźwięk. Zdarzenie.
Ja nazywam to Zdarzeniami.

W moim Życiu sporo Zdarzeń, które dostałam w prezencie od Wszechświata, których nie interpretuję, nie nazywam. Szczęśliwie – jestem na tyle świadoma, by ich nie ignorować i je zauważać i na tyle rozsądna, by nie próbować ich za bardzo wyjaśniać… Nie koncentruję się na tym co znaczy dany przekaz – wiem, że jest odzwierciedleniem mojego Istnienia, a ja w obecnym swoim istnieniu kieruję się czystym umysłem i sercem. Czystą całością. To wybieram i tak się staram.
Niektóre Zdarzenia które następują są tak dużymi doznaniami, że korci czasem i zastanawia, żeby się wgłębić w temat na tyle, by rozmowa była kontrolowana przeze mnie, ale wiem, że jeśli chciałabym to robić nie mogłabym mieć w Sobie wcale ludzkich słabości (typu próżność, czy pazerność), a mimo tego, że mam w Sobie tych cech bardzo niewiele (bo świadomie się zmieniam i nad Sobą pracuję oraz rozumiem słabość i marność tych cech) – jednak nie jestem “ideałem”. 
Ostatnio odkryłam, że jestem ciekawa zasady działania tego połączenia z całkiem już czystą intencją związaną z chęcią poznawania i pogłębiania wiedzy, ale odpowiedzi na pewne pytania przychodzą same w odpowiednim momencie i niczego nie będę szukać w sposób, który byłby pozbawiony luzu i nabierał cech obsesji. Mogłoby się to skończyć zatraceniem, a wolę i chcę zachować i rozsądek i świadomość i rozumienie.
Rozumienie również tego, że ograniczona tą formą nie jestem w stanie poznać całego algorytmu Wszystkiego Co Jest, choć kiedyś zapytałam o niego i wiele odpowiedzi dostałam i ciągle dostaję.
To jak klocki do składania. Wszystko jest ważne i wszystko ma znaczenie.
Zapytałam też kiedyś Wszechświat, co potrzeba Ludziom. Czego Wam Ludzie trzeba?
Odpowiedź przyszła wraz z postępującym rozumieniem i postępującą otwartością na To Co Jest.
Edukacji. Potrzeba edukacji. Świadomościowej właśnie….
Może niekoniecznie od razu wrzucania na głęboką wodę, ale podstaw. Podstaw egzystencjalnych i świadomości istnienia masy pułapek, w które Ludzie wpadają od lat powielając te same błędy i wchodząc w pewne nurty i sposoby postrzegania jakie im zafundowano “na starcie”, w trakcie i które przyjęli.

Wiem, że osiągnęłam to co niektórzy nazywają Urzeczywistnieniem, Przebudzeniem, Oświeceniem. Ja nazywam to Zrozumieniem, choć nie jest to związane wyłącznie z rozumem (umysłem). Jest to  także związane  z czuciem. Przebudzenie się czuje. Nie da się go przegapić, ani nie zauważyć,  ani nie odkryć – bo wiąże się ze świadomością i z czuciem połączenia.
Nazewnictwo jest nieważne. Chodzi o Prawdę. Prawda jest w jednym miejscu. Nie w wielu. To To Co Jest.
Prawda jest prosta i mało dostrzegalna przez Ludzi, bo widziana jest z tego miejsca, w którym kończy się iluzja, a wszelkie nabyte kulturowo-społecznie-religijnie-medialno-marketingowe wpływy, naleciałości i stereotypowe sposoby postrzegania zostają odcięte i patrzy się na nie “z boku” i widzi się ich istnienie.  A Ludzie uwikłani są w szereg zależności, w całą zbudowaną iluzoryczną konstrukcję znaczeń, wierzeń, fałszywych przekonań, itd..  Prawda składa się z “wiem” i “nie wiem”. Są w niej elementy które się tylko czuje i dostrzega ale nie da się ich wyjaśnić. Można uruchamiać fizykę kwantową, ale nadal pewne zdarzenia i synchronizacje są po prostu obecnie niemożliwe do wyjaśnienia, choć są dostrzegalne i istnieją. Jak się patrzy uważnie można je zauważać. Nie wszystko od razu trzeba tłumaczyć i nie wszystko należy.
Ludzie często mają skłonność do nadinterpretacji i szukania wyjasnień na siłę i przez to  często różne sytuacje albo rzeczy mają przyklejone swoiste łaty i znaczenia, które potem są powielane przez inne Osoby jako prawda, choć z Prawdą mają niewiele wspólnego. Tak funkcjonuje znaczna część świata Ludzi.
Nadawanie dodatkowych znaczeń prostym sprawom i tworzenie “tandemów znaczeniowych” jest popularne. Na przykład nadawanie cechom płci: wrażliwość – żeńska, odwaga – męska.
Błąd. Cechy nie mają płci. Wrażliwość jest wrażliwością, odwaga – odwagą. To cechy Istot. Można mieć różne i różne w sobie rozwijać. Warto widzieć rzeczy takimi jakimi sa w Istocie, a nie takimi jak nauczono nas widzieć poprzez kulturową propagandę i bezmyślnie powielane wzorce myślowe. Ludzie mają skłonność do komplikowania. I skomplikowali swój własny świat tworząc iluzję, która przykryła prostotę, narzuca odgrywanie jakiś ról, udawanie i przeszkadza im dostrzegać.

Tam, gdzie pojawia się Zrozumienie znika roszczeniowo-konsumpcyjno-rywalizacyjna postawa. To miejsce z którego dostrzega się Wszystko Co Jest, Rzeczywistość Taką Jaka Jest. W tym miejscu jest zrozumienie, miłość, wdzięczność, spokój (choć czasem wielkie emocje) i błogość.
Jednak to nie koniec nauki, błędów i rozwoju. To proces stały. Dziękuje za świadomość – kiedyś jak o tym czytałam to fascynowało mnie to coś zwane “świadomością”, ale wtedy było dla mnie bardziej słowem, niż poznaniem.

Podzielę się kilkoma ze Zdarzeń, które są moim dialogiem ze Wszechświatem.

Jesteśmy częścią Wszystkiego i Wszystko jest częścią Nas. Wszystko Co Jest postrzegamy przecież poprzez siebie…

Kiedyś. Może ok. 1990 roku. ZNALEZIONE PIENIĄDZE.
Idę z psem. Koło domu. Może 12-latka? Może 11-lata. Nie pamiętam dokładnej daty. Pamiętam, Zdarzenie.
Mam małe kieszonkowe.  Miałam żal, że nie mogę kupić sobie smakołyki. Akurat kilkoro Znajomych z osiedla kupiło sobie różne łakocie. Mnie nie było stać, bo po paru razach zakupienia sobie loda/ciastka czy innego łakocia byłam już spłukana.
Smutno mi było. Szłam w stronę domu wzdłuż bloku w którym mieszkałam i tęsknym wzrokiem patrzyłam na Kolegów i Koleżanki, którzy właśnie objadali się zakupionymi lodami i myślałam Sobie, że też bym chciała kupić Sobie loda. Może colę.
Chwilkę później poczułam niezgodę i pomyślałam, że mogłabym znaleźć jakieś pieniądze. Ktoś mógłby coś zgubić…
W tym momencie mój wzrok przeniósł się na wchodzącego do jednej z klatek Pana. Pamiętam to co widziałam potem jakby w zwolnionym tempie. Patrzyłam jak Jego ręka wędruje w stronę kieszeni i jak wyciąga z niej klucze. Pamiętam jak z jego kieszeni, razem z wyciąganymi kluczami spada jakaś karteczka. Pamiętam też, że wszedł do klatki, a ja już wiedziałam, że to jakiś banknot.
Było to 10 złotych. Nie oddałam. Potraktowałam jako prezent.
Kupiłam sobie loda. I colę.

Rok ok. 2003. LICZBY W PREZENCIE.
Nie pamiętam dokładnej daty, ale nie o to we wpisie chodzi, by sypać datami jak z rękawa…
Siedziałam na ławce niedaleko domu. Obok znajomi z osiedla.
W pewnym momencie w myślach pojawiły mi się 3 liczby. Widziałam je bardzo wyraźnie i czułam się nieswojo, bo pojawiły się w mojej głowie w sposób nieoczekiwany, wyraźny, mocny. Poszłam skreślić totka.
Te 3 liczby z przekazu były. Innych – nie trafiłam.

2014-10-05. WSPÓLNA ZNAJOMA I WSPÓLNA TREŚĆ.
Spędzam weekend w Wałdowie koło Bydgoszczy.
Rozmawiam z Ludźmi. Okazuje się, że mamy wspólną Znajomą. Rozmawiam z innymi Ludźmi o warsztatach i wszelkich grupach “rozwojowych”. Opowiadam im o tym, że obserwuję spore uzależnienie wśród wielu Ludzi od tego typu warsztatów i grup i często niestety jeżdżenie w takie miejsca nie przynosi skutku oczekiwanego, tylko jest jak dalsze brnięcie w zaślepienie. Sama obecność w różnych miejscach niczego nie daje….
Wracam do Domu. Długa trasa. Ogarniam się, odpoczywam. Odpalam FB. Pierwsza informacja na stronie FB jest tej Znajomej, która okazała się wspólną Znajoma z tamtymi Ludźmi. Udostępniła tekst o uzależnieniu od warsztatów i pseudo duchowości.

2014-03. OPRAWKI OKULARÓW
Zdarzenie związane z odwrotnie założonymi okularami i oprawkami okularów  jest opisane w osobnym wpisie:
Oprawki okularów- część II: Zdarzenie

2014-04-20. CZASZKI 
Znajoma poprosiła mnie o pożyczenie bandamki.
Z najlepiej z czaszkami. Nie mam bandamki z czaszkami. Pożyczyłam Znajomej to, co mam i myślałam o tym braku czaszek.
Tego dnia na angielskim mam tekst o artystach, którzy myją mury tworząc przy tym grafikę z czystych miejsc. Rysunek do tej czytanki to wyczyszczony kawałek muru w taki sposób, że przedstawia same czaszki…
No i temat.
O zanieczyszczeniach. Temat mocno obecny ostatnio w moim Życiu.

WIARA
Pisze tekst o wierze. O prawdzie. O rozróżnianiu “wierzę” od “wiem” i “nie wiem” oraz o rozróżnianiu “wiary” od “wiedzy”.
Wieczorem: Słyszę w programie. Pani Nowicka mówi o wierze i o tym, że się nią nie kieruje i nie rozumie jej w kontekście katastrofy Smoleńskiej. Przecież „wierzę” to „nie wiem”.

2014-04-21. CHOROBA. 
Dowiaduję się o śmierci sąsiada. Miał kaszel i gorączkę. Umarł.
Spotykam w metrze Znajomą. Rozmawiamy. Mówi, że chorowała.
3 tygodnie. Kaszel i gorączka. Dała radę, ale było bardzo ciężko….

2015-08-20. ZNALEZIONY KOLEGA.
Dzień wcześniej byłam nad Wisłą.  W jednej z przybrzeżnych knajp grał Ktoś na gitarze. Gra i śpiew tego kogoś bardzo przypominały mi grę i śpiew zaginionego jakiś czas temu Znajomego, który od czterech miesięcy nie dawał znaku życia i którego poszukiwał także jego Tata.
Rozmyślałam o Nim z troską i nadzieją, że u Niego jednak ok i pełna myślałam, że chciałabym, żeby się znalazł i żeby się dobrze u Niego działo.
Dzień później włączyłam FB. Pierwszy wpis, jaki zobaczyłam na tablicy był Jego.
Brzmiał:
“ą kurczę! nąwę mięjscą nąwę mążliwąści!”
Zrobiłam print – screena z tego, co zobaczyłam i podziękowałam Wszechświatowi, że znów odpowiada. No i że u Znajomego dobrze i że się znalazł….

2015-10-08. W TEMACIE ZMIAN.
 Piszę o zmianie. Komentarz do zdjęcia.

autor zdjęcia/grafiki – nieznany.

Komentarz brzmiał:
Zmiana nie czeka.
Zmianę się INICJUJE. 
Są w tym emocje. Czuję je. Nie zgadzam się z nieprawdziwymi i mylącymi treściami.

Właśnie w TYM momencie przechodzi korytarzem Koleżanka i zagląda przez otwarte drzwi i przypomina mi, że już czas iść na lekcję angielskiego, dodając:
“Teraz będzie ZMIANA”.
 (Zmieniono nam salę zajęć).

LICZBY W SEKWENCJACH
Często, gdy patrzę na zegarek zastaję albo odpalam komputer po stanie uśpienia zastaje:  11:11, 13:13, 14:14, 02:02 i inne powtarzające się sekwencje. Sporo czytałam o powtarzającym się zastawaniu tego typu sekwencji liczbowych ale unikam przyjętych interpretacji, bo w kontakcie ze Wszystkim Co Jest w moim odczuciu przyjmowanie interpretacji jest pewnym nadużyciem i podchodzę do nich z dystansem.
Przyjmuję po prostu, że są i tak sobie trzymam kontakt z tym co zastaję w ramach symboli liczbowych.

REALIZOWANIE MARZEŃ
Niektóre moje marzenia związane są ze spokojnym światem Ludzi. Z mądrym gatunkiem, z rozwojem świadomości. Z końcem wojen, niezrozumienia, nieświadomości, nienawiści, agresji, rywalizacji. Trudno spełnić takie marzenia, bo są także poza mną. To element wspólny dla Wszystkich Ludzi.
Nie jest tak, że nie widzę zmian. One zachodzą, ale ciągle za mało jest Ludzi świadomych, którzy mają dobre intencje i starają się o czyste serca. Musi być Nas więcej, ale i Ja – jako Jednostka wiem, że zmiany zachodzą nawet wtedy gdy pojedyncza Osoba silnie, konsekwentnie i z dużym ładunkiem działa na problem.
Widzę odzwierciedlenie w Rzeczywistości jeśli chodzi o tematy w jakich z zaangażowaniem i czystymi intencjami działam.
Jednak dużo jest Ludzi, którzy ciągle siedzą za mocno w świecie iluzji i schematów oraz fałszywych przekonań i oni również wysyłają w Świat energie, które tworzą Rzeczywistość. Bo przecież Rzeczywistość Ludzi nie jest niczym innym, jak  odzwierciedleniem naszego poziomu świadomości. To jak naświetlana energiami matryca. Wszystko się na niej zapisuje. Niestety – najwięcej nieświadomości i wynikającej z niej iluzji, bo one w świecie ludzi ciągle dominują. Zmieniajmy to.

2016 rok LICZBY W PREZENCIE.
Dojrzałam do tego, że chciałabym wygrać w totka i nie czuję, ze to zachłanność i próżność. Nie czułam ich.
Pogadałam sobie do Wszechświata, że chcę wygrać, bo skoro jest to narzędziem wymiany, a ja musze żyć w tej Rzeczywistości, to na pewno wiedziałabym co mam z tymi pieniędzmi zrobić. Tym bardziej, że mam marzenie, by żyć wśród drzew i roślinności.
Poprosiłam Wszechświat o liczby.  Raz Mąż obudził się i mówi: ‘zapisz 10, zapisz 10’. Zapytałam- jesteś pewny? On na to, że tak. Zapisałam. Był pewny więc i ja byłam.
Zapisywałam te liczby, przy których czułam, że nie mam wątpliwości. Nie w każdym przypadku nie miałam wątpliwości. Dwie liczby były niepewne i miały swoje zamienniki. Zebrałam komplet z dwoma na wymianę. Trwało to około 3-4 tygodni.
Była gra o 50 milionów. Miałam czwórkę. Dobry wynik.

PRZEKAZANIE TEMATU – MYŚLI DRUGIEJ OSOBIE
Poszłam do Lekarza. Panią Doktor znam od pewnego czasu (jako Lekarza).  Leżąc na leżance pomyślałam sobie, że jestem ciekawa, jak się Pani Doktor pracuje w tej przychodni, bo pomyślałam, że chyba dobrze. Mało pacjentów, różny wiek (od Dzieci po Osoby starsze).
I wiecie co?
Chwilę później Pani Doktor zaczęła opowieść, że był u niej dziś właściciel wynajmowanego na przychodnię lokalu i że mówił, że słabo trochę prosperuje… ta przychodnia finansowo (mało Pacjentów).
I zaczęła opowieść w temacie…. Że szkoda by było, jakby ją zlikwidowano, bo tu jest Jej super, rozwija się, pracuje z różnym przedziałem wiekowym, wykonuje dużo prostych czynności, z którymi w “taśmówkach” już trzeba iść do specjalisty i czekać często długo na ich wykonanie.
Porównała to ze znaną placówką prywatną, w której także pracowała i mówiła, że tam nie ma takich możliwości rozwoju i albo pracuje na pediatrii i ciągle ma kontakt z Dziećmi z infekcjami, albo z Ludźmi dorosłymi i nie wykonuje pewnych czynności, bo są od tego inni Ludzie.  Tu się rozwija.
Odpowiedziała na moje pytanie skierowane myślami. Odebrała “temat”. 

Takich przykładów i Zdarzeń mam wiele.
Zwracałam uwagę na Zdarzenia Mężowi i teraz i On je dostrzega w swoim Życiu.
Co do mnie – w zasadzie nie ma tygodnia, żebym nie zarejestrowała Zdarzenia stanowiącego synchronizację z tym w czym i z czym w danym momencie jestem.
Nie wszystkie Zdarzenia byłam gotowa opisać  – niektóre zostawiam dla siebie bo były związane z moją głęboką przemianą i otworzyły mi oczy….  Może później.
Widzę  że energia jaką wysyłam która ma dążyć do zmian w bardziej globalnym zakresie – również nie idzie na marne.
Zmiany są, dzieje się tu, dzieje się tam.
Dlatego nie należy myśleć, że to co się robi nie ma znaczenia i że nie warto czegoś robić albo na coś reagować, bo “i tak nic się nie zmieni”. To błędne myślenie. Między innymi przez takie myślenie wiele rzeczy ciągle nie jest zmienionych w świecie Ludzi i Ludzki gatunek tak mało się zmienił w sferze świadomościowo-mentalnej.

Pamiętajcie Ludzie – jesteśmy także Twórcami.
Działajmy dobrze i mądrze. Z miłością. Z dobrymi intencjami.

Źródło zdjęcia: http://hubblesite.org/gallery/

Artykuł Dialogi ze Wszechświatem pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.

Nie wziął się z znikąd. Biblia jest napisana przez Ludzi w celu uzyskania pewnego porządku (zbiór praw), które władający Ludzie musieli ustalić nawet dla własnego bezpieczeństwa, a dodatkowo zabiera zbór praw, które mają na celu zapewnić im bezwzględną władzę i posłuszeństwo mas Ludzkich. Jako, że władający Ludzie tworzyli je pod siebie i dla siebie – skonstruowana jest tak, by było tym Ludziom w świecie wygodnie. Ponieważ pisali ją raczej Mężczyźni (może i Kobiety) przesiąknięci wizją własnej wyższości nad Kobietami – wygląda to w taki, a nie inny sposób, że zaczyna się od stworzenia Kobiety z jego żebra dla Mężczyzny do towarzystwa. I tak już w nieświadomości Ludzi zostało, co rażąco widać dookoła w przestrzeni publicznej.
Dlatego tylko Kobiety mogły być oskarżane o magię (dodatkowo nieczystą) i zwane czarownicami. Ani słowa o czarownikach. Wygodnie było Panom być w nurcie trzymania  Pań pod pantoflem z przeznaczeniem dla ich wygód i komfortu. To też forma niewolnictwa. Zniewolenia. Kobiety świadome, niegodzące się na to co zastały – miały zginąć oskarżane o złe czary….
Jak wygląda Prawda? W przypadku naszego gatunku jest podział na płcie. Są też inne gatunki bez tego podziału. Ten podział jest w naszym przypadku utworzony w celach rozrodczych i może nie tylko. Jednak rolą Człowieka nie jest bezmyślna reprodukcja i rozmnażanie dla rozmnażania. Jest coś więcej poza bezmyślna reprodukcją i sprowadzeniem istoty egzystencji Istot Ludzkich do dalszego namnażania.  Za duży mamy potencjał, za duże możliwości by brnąć w bezmyślność. Powstaliśmy w toku ewolucji i cały czas transformujemy. Tylko świadomości mamy mało…. Jak uzupełnimy wiedzę i połączymy się ze źródłem – wiele się zmieni. Bo my się zmienimy. Uzyskamy wgląd w Siebie, w organizm, w całość, większe zrozumienie bez fałszywego poczucia odizolowania. Uzyskamy łączność.
Jesteśmy Istotami wielowymiarowymi! Bardzo….
Biblia – jako całość – doskonale oddaje psychikę piszących ją Ludzi, ich potrzeby i stan mentalny wynikający z własnych predyspozycji i własnych wartości zakorzenionych w starych, zacofanych czasach, w których w poszukiwaniu rozwoju, władzy i porządku umknął Ludziom kontakt z ich własną głębią i ze Źródłem. Zwrócili się do Istoty na zewnątrz szukając tam czegoś, co mają w Sobie.
W toku rozwoju „cywilizacji” i gatunku Ludzkiego Ludzie zapomnieli (i jako gatunek nigdy nie odkryli) że stanowią pełnię sami w sobie i ta ich pełnia jest zanurzona w większych pełniach: Ziemia, Wszechświat, Wszystko Co Jest… Wszystko się ze sobą łączy, integruje i kontaktuje i można to dostrzec/odkryć/poczuć, jak połączy się ze swoją Mocą i nauczy się odróżniać prawdę od iluzji, nauczy się słuchać i słyszeć, patrzeć i widzieć/dostrzegać, odczuwać i czuć.
Istota w organizmie Kobiety – ten typ organizmu ma wielkie, wspaniałe możliwości. Wiem po Sobie – mówiąc nieskromnie, ale prawdziwie. I widzę to w innych Istotach…
Istota z niesamowitą przestrzenią, mocą i siłą. Istota której cały potencjał został zabrany, spłaszczony i obdarty do dwuwymiarowej płaszczyzny obrazka o określonym wyglądzie długości i szerokości.
Skoncentrowanie części Istot na własnych powłokach, wulgarnej seksualizacji, roli reproduktora i inkubatora, przypisanych rolach i ograniczeniach, obdarcie ich z głębi, z mocy: to nie są wyłącznie przypadkowe i bezcelowe działania. Osobami skupionymi na płaszczyźnie i powierzchowności ciężej wejść w głębię. Nie przeszkadzają i nie utrudniają. A przecież wiadomo, że Ludźmi niezadowolonymi, zagubionymi, zakompleksionymi, zmanipulowanymi a przede wszystkim zajętymi czym innym i „znającymi swoje miejsce” łatwiej się steruje. Można Ich sobie podporządkować, zniewolić i jeszcze czerpać z tego „zyski”.
Dlatego wypromowano absurdalne wzorce wyglądowe, wzorce zachowań, wzorce ról, wzorce jedynych „właściwych” zainteresowań , które okrzyknięto: „prawdziwa Kobieta”. Warto wiedzieć, że ten trend, promowany wzór to marna imitacja Kobiety, a nie odwrotnie. Nie Kobieta – jak często się komentuje i ocenia jest imitacją tego „trendu”, a ten trend jest imitacją Kobiety. Marną, płaską, sztuczną, obdartą z przestrzeni, różnorodności i swobody.
Skandaliczne jest ocenianie tak wielowymiarowej Istoty w tak płaski i żałosny sposób – oceniać Ją i Jej „bycie Kobietą” w zależności od zbieżności do chorego, absurdalnego, groteskowego wzorca stanowiącego karykaturę samego siebie.
Dlatego apeluję do Was Kobiety – wejdźcie w głąb siebie, doszukajcie się Źródła (kontakt jest w Was cały czas przysypany stertą frazesów), odzyskajcie pełnię mocy. Jesteście super Istotami z przeogromnym potencjałem i możliwościami. Wspaniały sensor. Odbiornik i nadajnik o bardzo wysokiej czułości. Łączność ze Źródłem. Moc. Siła. Energia. Mądrość, Wielowymiarowość.
Całość.
Witajcie w Domu. Bądźcie wolne.
To samo tyczy się Mężczyzn, choć piszę o Kobietach, bo w zakresie płci kulturowo-społecznie-religijnie nie zabrano Mężczyznom tak wiele z nich i nie obdarto ich tak z wnętrza. Nie zrobiono z nich sług na uciechy i korzyści drugiej płci, tylko odwrotnie.
Jednak każdy Człowiek, każda Istota Ludzka powinna dotrzeć do tego, co ma w Sobie. Do pełni mocy. Do źródła. Do całości.
Tam nie ma podziałów. Jest Zrozumienie i Miłość.
Są Istoty i ich czucie i rozumienie, nie płcie z ograniczoną Przestrzenią. Jest spontaniczność i naturalność.
Jest frajda z cieszenia się wdzięcznością, bliskością, świadomością, spokojem, łącznością, cielesnością i własną seksualnością – także.
Może być fajnie, bo jesteście super, Ludzie – tylko to odkryjcie!

Artykuł Nie pozwolisz żyć czarownicy pochodzi z serwisu obserwatornia.pl.